تبيين جايگاه فرهنگ ديني و بازبيني نقش آن در معماري ايراني-اسلامي (نمونه موردي مسجدشيخ معزالدين مراغه)

تفكر الهي و فرهنگ ديني داشتن، به جاي آوردن شرط امانت و جانشيني خداوند در زمين با مرعي داشتن اصول حاكم بر فعل الهي در اعمال انساني است،كه براي تبيين تمام جنبه هاي يك زندگي به كار مي رود. از آنجا كه فرهنگ ديني باورهاي يك جامعه است كه تاثير متقابل با محيط آن جامعه دارد مي توان خصوصيات فرهنگي هر عصري را در بستر بناهاي معماري آن يافت. معماري ايراني-اسلامي ديدگاهي را به ساير فرهنگها داده است كه ايران و ايراني را با آن مي شناسند. اما اينكه چگونه مولفه هاي فرهنگ ديني جامعه در عناصر معماري آن تجلي يافته است، پرسشي است كه در اين مقاله سعي بريافتن پاسخ آن مي شود. در اين راستا ابتدا معناي فرهنگ ديني در بطن جامعه و سپس تاثير متقابل محيط جامعه و ارزشهاي فرهنگي برخاسته از آن درشهر مراغه (مسجد شيخ معزالدين مراغه) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است.