زن در نگاه غرب

در ميان تمامي مخلوقات ، انسان داراي مقام ويژه اي است به گونه اي كه پس از خلق او خداوند به خود تبريك گفتند و چنين خلقتي را ستوده است . بنابراين زن نيز به مقتضاي آفرينش خود از جايگاه ممتاز و ويژه اي برخوردار است كه مرد قابليت جانشيني آن را ندارد و هر دو براي رسيدن به كمال خويش خلق شده اند و هر دو در كمال يكديگر نقش موثري ايفا مي كنند و در واقع مكمل يكديگرند . در تمدن هاي گذشته ارزش و منزلت زن در رديف حيوانات اهلي قرار داشت به طوري كه فقط وسيله اي براي اطفاي شهوات از او استفاده مي شده است و او شريك زندگي مرد محسوب نمي شد و او را داراي ارزش انساني و حقوق انساني قلمداد نمي كردند و در اديان الهي و غير الهي او را مظهر و زاييده ي شيطان مي دانستند و ... . در دوران باستان ( جاهليت ) داشتن دختر را ننگ و عار مي دانستند به همين جهت او را زنده به گور مي كردند كه اين پست ترين ديدگاه در گستره ي تاريخ ، درباره ي زن در عصر جاهليت بود . اما در دوران كنوني به بهانه ي دفاع از زن و دفاع از حقوق زن جنبش فمينيسم را در غرب مطرح كردند كه اين جنبش نه تنها هيچ گونه حقوق و ارزشي را براي زن در بر نداشت بلكه او را به موجودي تبديل كرد كه فقط براي برطرف كردن غرايز و نيازهاي جنسي مردان مورد بهره برداري قرار مي گرفت كه پيامدهاي اين جنبش تضعيف نهاد خانواده – تقابل زن و مرد – تشابه حقوق زن و مرد – ترويج الگوهاي غير اخلاقي در روابط جنسي و ... مي باشد . اين بلايي است كه با كارهاي غلط ، با حركت افراطي و تفريطي درباره ي زن انجام گرفت ، بر سر جامعه ي بشري آمد ، و بيشتر از همه بر سر زن غربي آمد .