شهر و معماري اسلامي از منظر انديشه اسلامي

اسلام از سوي اكثر پژوهشگران به عنوان آييني شهري پذيرفته شده كه براي عبادت فرد در جمع ارزش خاصي قايل شده است. از اين رو، تعجب آور نيست كه اسلام تاكيد ويژه اي بر طرح شهرها در جهت كارايي و پاسخ گويي بيشتر به نيازهاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جامعه داشته است. براي يافتن صفات شهر اسلامي، مي بايد به رابطه جهان بيني با محصول انسان ساخت، ويژگي هايي كه در متون هر جهان بيني راجع به معماري و شهر و رابطه آن با انسان و طبيعت مورد اشاره قرار گرفته اند، روش هايي كه جوامعِ معتقد را در تجلي كالبدي بخشيدن به ويژگي هاي مذكور در متون ياري مي-كند، و نيز مصاديق تاريخي و روند پيدايش و تكامل آن ها در طول تاريخ توسط پيروان هر دين، توجه نمود. مقاله حاضر صفات شهر اسلامي را از لابلاي منابع مذكور استخراج مي نمايد كه عبارتند از: شهر بندگي، شهر هدايت، شهر شكر، شهر امنيت، شهر عدالت، شهر جمع گرا و شهر همسو با طبيعت.