نمود اعداد و هندسه مقدس در كعبه

فضاها و مكان هاي آييني مذهبي در شهرها اهميت ويژه اي دارند. مكان هاي آييني كه مراسم آييني مذهبي و عبادي در آن انجام مي-شود چه از لحاظ فرمي و چه از لحاظ عملكردي داراي ويژگي هاي خاصي است، كه اين بناها را از ساير بناهاي عمومي شاخص و متمايز كرده است. اين مقاله با استفاده از روش تحقيق توصيفي تحليلي به بيان ويژگي هاي آيين و مناسك آييني مذهبي پرداخته و با معرفي اهداف آن، شاخص هاي موثر بر پايداري اجتماعي اينگونه فضاها را بررسي كرده است. براي پايداري اجتماعي در فضاهاي عمومي خصوصا فضاهاي آييني مذهبي مولفه هاي بسياري دخيل هستند اما با بررسي مساجد، حسينيه ها و تكايا و برخي ميادين شهري در مي يابيم كه فعاليت ها نقش به سزايي در پايداري اجتماعي داشته و باعث ارتقا اعتقادات و باورها، افزايش مشاركت مردمي و از همه مهم تر، افزايش حس تعلق دارد. اين تحقيق به مرور اجمالي اين شاخص ها پرداخته و سعي دارد مولفه هاي موثري را كه در پايداري اجتماعي اينگونه فضاها نقش تعيين كننده اي را دارند شناسايي كند و برخي پيشنهادات را در راستاي تحقق اين امر ارايه دهد.