روند تغييرات بروز سرطان مثانه در ايران طي سال‌هاي 82 تا 88

THE TREND OF INCIDENCE OF BLADDER CANCER IN IRAN, 2003-2009

پيش‌زمينه و هدف: سرطان مثانه يازدهمين سرطان شايع ازنظر بروز و چهاردهمين سرطان منجر به مرگ در جهان هست. شناخت اپيدميولوژي و روند سرطان مثانه در برنامه‌ريزي موفق بسيار تاثيرگذار است، با توجه به نبود اطلاعات در اين زمينه، مطالعه حاضر باهدف بررسي اپيدميولوژي و روند بروز سرطان مثانه در ايران از سال 1382 تا 1388 صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر، ساختاري مقطعي دارد و داده‌هاي موردنياز از اطلاعات منتشرشده وزارت بهداشت در طي سال‌هاي 1382 تا 1388 استخراج گرديد و ميزان‌هاي بروز سني و جنسي محاسبه و روندي از بروز بيماري به تفكيك جنس در طي اين مدت ترسيم شد. يافته‌ها: بررسي داده‌هاي نظام ثبت سرطان در ايران در طي سال‌هاي 82 تا 88 روند صعودي سرطان مثانه در كشور را نشان مي‌دهد. تعداد 27898 مورد سرطان مثانه در كل كشور ثبت شده است كه از 2745 مورد در سال 1382 به 4601 مورد در سال 1388 افزايش يافته است. كمترين و بيشترين ميزان بروز در زنان و مردان به ترتيب در سال 82 و 87 گزارش شده است. در استان‌هاي كشور بيشترين ميزان بروز در مردان مربوط به تهران و كمترين آن مربوط به خراسان جنوبي و براي زنان بيشترين ميزان بروز در خراسان جنوبي و كمترين آن در كهگيلويه و بويراحمد گزارش شده است. نسبت جنسي مرد به زن 4.63 بود. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج، بروز سرطان مثانه در ايران در حال افزايش هست. اگرچه ممكن است نسبتي از اين افزايش در اثر بهبود سيستم ثبت سرطان باشد اما احتمال افزايش ميزان بروز سرطان مثانه در اثر افزايش اميد زندگي، سبك زندگي و ساير عوامل خطر آن وجود دارد، لذا برنامه‌ريزي جهت شناخت علل افزايش اين سرطان به‌منظور پيشگيري اوليه مي‌تواند مفيد باشد.

Background & Aims: Bladder cancer is the 11th most common cancer and the 14th leading cause of cancer deaths worldwide. Understanding the epidemiology of bladder cancer is very effective in the health planning of this cancer. According to lack of information in the field, the present study was carried out in order to investigate the epidemiology and trend of incidence of bladder cancer in Iran in 2003 to 2009. Materials & Methods: The required data for this cross-sectional study were extracted from the data published by the Ministry of Health during 2003 to 2009. Age and gender specific incidence rates were calculated and the time trend of sex-specific incidence was plotted during this period. Results: Evaluation of cancer registration data from 2003 to 2009 illustrated the ascending trend of bladder cancer in the country. And 27,898 incident bladder cancer cases recorded in the whole country showed an increase from 2745 cases in 2003 to 4601 cases in 2009. The lowest and the highest incidence in men and women have been reported respectively in 2003 and 2008. Among the provinces of Iran, the highest and the lowest rate of bladder cancer incidence among Iranian males were reported respectively in Tehran province and in South Khorasan province. For women, the highest incidence rate is in South Khorasan province and the lowest incidence rate is in Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad Province. The sex ratio of male to female was 4.63. Conclusions: Based on the results, the incidence rate of bladder cancer in Iran is rising. Although a proportion of this increase may be due to improvements in cancer registration system, still the probability of increasing the incidence of bladder cancer exists with increasing life expectancy, lifestyle and other risk factors. Thus planning to investigate the causes of this cancer can be useful in the primary prevention of the cancer.