عنوان مقاله :
مقايسه بقاي بيمار و كليه پيوندي در بيماران ديابتي در مركز پيوند بيمارستان امام خميني(ره) شهر اروميه(1390-1380)
عنوان فرعي :
COMPARING GRAFT SURVIVAL AND PATIENT SURVIVAL RATE OF RENAL TRANSPLANTATION IN DIABETICPATIENTS,IN THE IMAM KHOMEINI HOSPITAL TRANSPLANTATION CENTER, URMIA,IRAN (2001-2011)
پديد آورندگان :
قليچي قوجق، موسي نويسنده دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي اروميه. اروميه، ايران Ghelichi Ghojogh, Moosa , تقي زاده افشاري، علي نويسنده تحقيقات نفرولوژي و پيوند كليه، بيمارستان امام خميني (ره)، دانشگاه علوم پزشكي اروميه. اروميه، ايران Taghizadeh Afshari, Ali , خلخالي، حميدرضا نويسنده ، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي اروميه. اروميه، ايران Khalkhali, Hamid Reza , محمدي فلاح، محمد‌رضا نويسنده مركز تحقيقات نفرولوژي و پيوند كليه، بيمارستان امام خميني (ره)، دانشگاه علوم پزشكي اروميه. اروميه، ايران Mohammadi-Fallah, Moahammad Reza , مخدومي، خديجه نويسنده مركز تحقيقات نفرولوژي و پيوند كليه، بيمارستان امام خميني (ره)، دانشگاه علوم پزشكي اروميه. اروميه، ايران Makhdoomi, Khadije , سالاري لك، شاكر نويسنده دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تبريز، دانشكده علوم پزشكي، گروه بهداشت عمومي، تبريز، ايران Salarilak, Shaker
اطلاعات موجودي :
ماهنامه سال 1394 شماره 0
كليدواژه :
ميزان بقاي بيمار , ميزان بقاي پيوند كليه , diabetes mellitus , Graft survival rate , Renal Transplantation , Patient survival rate , پيوند كليه , ديابت مليتوس
چكيده فارسي :
پيش‌زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه مقايسه‌ي ميزان بقاي بيمار و كليه‌ي پيوندي در افراد ديابتي و غير ديابتي پيوند شده در مركز پيوند بيمارستان امام خميني(ره) اروميه بين سال‌هاي 1390-1380 مي‌باشد.
مواد و روش كار: اين مطالعه به روش مطالعه‌ي هم‌گروهي گذشته‌نگر انجام شد. براي محاسبه ميزان بقاي بيمار و كليه پيوندي از روش كاپلان- ماير و براي مقايسه متغيرهاي پيوسته در دو گروه از آزمون t و براي مقايسه داده‌هاي طبقه‌بندي‌شده از آزمون دقيق فيشر وx^2 استفاده شد. براي مدل‌سازي عوامل موثر در ميزان بقا از مدل رگرسيوني كاكس استفاده گرديد.
يافته‌ها: ميانگين مدت‌زمان پيگيري در افراد ديابتي و غير ديابتي 09/37 ± 15/53 و 49/34 ± 62 ماه بود. ميزان بقاي 5 و 10 ساله بيمار در افراد ديابتي 79و 29/74 درصد، درحالي‌كه در افراد غير ديابتي 28/89و 01/81 درصد بود. ميزان بقاي 5 و 10 ساله كليه‌ي پيوندي در افراد ديابتي به ترتيب 80و 04/59 درصد و در افراد غير ديابتي 35/84 و 77 درصد بود.
نتيجه‌گيري: در اين مطالعه ميزان بقاي بيمار پيوند شده در افراد ديابتي و غير ديابتي اختلاف معني‌داري داشت(000/0 P=) كه نشان‌دهنده‌ي اهميت پيگيري و مراقبت مستمر بيماران ديابتي بعد از پيوند مي‌باشد. ميزان بقاي كليه‌ي پيوندي در افراد ديابتي و غير ديابتي اختلاف معني‌داري با هم نداشت(243/0 P=)، اين نتيجه بيانگر اين است كه در افراد ديابتي پيوند كليه يك گزينه‌ي درماني مناسب محسوب شود.
چكيده لاتين :
Background & Aims: The aim of the present study was to compare graft survival and patient survival between diabetic and non-diabetic patients in the Imam Khomeini Hospital Transplant Center, during the years 2001 to 2011.
Materials & Methods: This study was a retrospective cohort study. We used Kaplan-Meier test to calculate the patient and graft survival and t-test to compare continuous variables, Fisher exact test and x2 test to compare categorical data.
Results: The mean duration of follow-up in patients with diabetes and nondiabetes was 37.09 ±53.15 and 34.49 ±62 months. five and 10 year patient survival rate among diabetic patients were 79 and 74.29%, while among non-diabetic patients were 89.28 and 81.01%, respectively. Five and 10 year graft survival rate among diabetic patients were 80 and 59.04%, respectively, and among non-diabetic patients were 84.35 and 77%.
Conclusion: In this study, patient survival rate in diabetic and non-diabetics were significantly different (p=0/000), indicating the need for follow-up and ongoing management of diabetes after transplantation. There was no significant difference between graft survival rate in diabetic patients (p=0.243). The results showed transplantation is the best trapotic choice for diabetic patients.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
اطلاعات موجودي :
ماهنامه با شماره پیاپی 0 سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
