بررسي عوامل موثر بر اتخاذ تصميم در مورد بكارگيري دوركاري

Surveying The Effective Factors of Decision Making About Using of Teleworking In Iranian Organizations

در طول سه دهه گذشته، فناوري‏هاي اطلاعات و ارتباطات پيشرفت چشمگيري را تجربه كرده است. دولت‎ها نيز اخيراً در راستاي الكترونيكي ساختن خود گام هاي مثبتي را برداشته اند كه يكي از مهم‎ترين جلوه‏هاي آن، استفاده از دوركاري در سازمان ها مي باشد. اين پژوهش بدنبال بررسي عواملي است كه بر اتخاذ تصميم در مورد بكارگيري دوركاري در سازمان هاي ايران اثر دارند. روش تحقيق در اين پژوهش، توصيفي از نوع پيمايشي است. مدل مفهومي تحقيق، با تلفيق تعدادي از مدل‏هاي موجود در اين زمينه توسط محققان، ايجاد گرديد. جامعه مورد بررسي در اين پژوهش ، كاركنان شاغل در وزارت‏هاي تعاون، كار و رفاه اجتماعي ؛ همچنين صنعت، معدن و تجارت مي‏باشند . روش نمونه‏گيري در اين پژوهش ، نمونه‏گيري تصادفي بوده و داده هاي مورد نياز از طريق پرسشنامه‏اي كه بر اساس مدل مفهومي پژوهش طراحي گرديد، جمع آوري شد. سپس در ادامه، با استفاده از روش‏هاي تحليل عاملي تاييدي و معادلات ساختاري به بررسي اعتبار مدل و آزمون فرضيات پرداخته شد. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه ويژگي‏هاي شغل، ويژگي‏هاي شخصي و ويژگي‏هاي محيط تكنولوژيك بر تصميم در مورد بكارگيري دوركاري تاثير دارند.

In recent three decades, ICT experienced extraordinary progress. Governments have done positive efforts to make themselves electronic institutions and one of the manifestations of these efforts is using of teleworking. In this research we study the elements that affect the decisions of workers about using of teleworking. The statistical population is Iranian organizations and sample selected from this population is employers of Ministry Of Industry, Mining & Trading in Iran. Data were gathered with a questionnaire designed by researchers and then, four hypotheses were tested using SEM methods. The results show that job characteristics, characteristics of technologic environment, and personal characteristics have an effective and positive influence on decision-making about using of teleworking.