مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - اثرات تزريق درون بطن مغزي گرلين بر رفتار جنسي در موش صحرايي نر

چكيده فارسي :

پيش‌زمينه و هدف: به‌خوبي مشخص شده است كه گرلين به‌واسطه گيرنده‌هاي خود در سطح هيپوتالاموس، هيپوفيز و گنادها بر ميزان ترشح گنادوتروپين‌ها و آندروژن‌ها تاثير دارد. ميزان توليد و رهايش اين هورمون‌ها رابطه مستقيمي با بروز رفتارهاي توليدمثلي در پستانداران دارد؛ بنابراين انتظار مي‌رود گرلين بتواند بر رفتار جنسي پستانداران موثر باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثرات تزريق درون بطن مغزي گرلين بر رفتار جنسي موش صحرايي نر بود. روش‌ها: چهل راس موش صحرايي نر نژاد ويستار با محدوده وزني 20±200 گرم به‌طور تصادفي به چهار گروه تقسيم شدند. حيوانات، سالين و يا 2، 4 يا 8 نانومول گرلين از طريق كانول‌ كه در داخل بطن سوم مغز با استفاده از فن استريوتكسيك جايگذاري شده بود دريافت كردند. 10 دقيقه پس از تزريق گرلين يا سالين، شاخص‌هاي رفتار جنسي موش‌هاي نر در مواجهه با موش ماده ارزيابي گرديد. همچنين فعاليت حركتي موش‌هاي نر توسط آزمون جعبه‌ي باز بررسي شد. داده‌هاي حاصل به‌روش آناليز واريانس يك‌طرفه و متعاقب آن آزمون توكي مورد تحليل آماري قرار گرفت. يافته‌ها: تزريق 4 و 8 نانومول گرلين باعث افزايش معني‌دار مدت‌زمان سپري‌شده تا انجام اولين مانت (05/0p < )، اينتروميشن و انزال (001/0p < ) در مقايسه با گروه كنترل شد. همچنين گرلين با غلظت 4 و 8 نانومول منجر به افزايش معني‌دار تعداد مانت (05/0p < ) و كاهش معني‌دار تعداد انزال (001/0p < ) در مقايسه با حيوانات كنترل گرديد. تغيير معني‌داري در تعداد اينتروميشن به دنبال تزريق گرلين مشاهده نشد. مقايسه شاخص فعاليت جنسي و راندمان مقاربتي در گروه‌هاي موردبررسي نشان داد كه ميزان فعاليت توليدمثلي در حيوانات دريافت‌كننده‌ي گرلين با غلظت 4 و 8 نانومول به‌طور معني‌دار (05/0p < ) در مقايسه با گروه كنترل كاهش يافت. همچنين افزايش معني‌دار در ميزان فعاليت حركتي حيوانات دريافت‌كننده‌ي‌ گرلين با غلظت‌هاي 2 نانومول (01/0p < ) و 4 و 8 نانومول (001/0p < ) در مقايسه با گروه كنترل مشاهده گرديد. نتيجه‌گيري: تزريق درون بطن مغزي گرلين به‌صورت وابسته به غلظت، ضمن افزايش ميزان فعاليت حركتي، رفتار جنسي موش‌هاي صحرايي نر را سركوب نمود.