بررسي اثربخشي مداخله شناختي- رفتاري بر بهبود سطح افسردگي و كاهش علايم اضطراب بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس (MS)

EXAMINING THE EFFECTIVENESS OF COGNITIVE – BEHAVIOUR THERAPY ON IMPROVING DEPRESSION AND DECREASING ANXIETY SYMPTOMS OF MULTIPLE SCHLOROSIS PATIENTS (MS)

پيش‌زمينه و هدف: بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس داراي سطوح بالايي از افسردگي و اضطراب مي‌باشند كه اين امر لزوم مداخلات مشاوره‌اي، درماني و آموزش‌هاي هدفمند را در اين بيماران ضروري مي‌سازد، لذا پژوهش حاضر نيز با هدف بررسي اثربخشي مداخله شناختي- رفتاري بر بهبود سطح افسردگي و كاهش علايم اضطراب بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه آزمايش و كنترل بود. 32 نفر از بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس كه نمرات بالايي را در پرسش‌نامه‌هاي افسردگي بك و اضطراب كتل كسب كرده بودند به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 16 نفر) تقسيم شدند. سپس گروه آزمايش به مدت 14 جلسه 60 دقيقه‌اي و يك‌بار در هفته مداخله شناختي و رفتاري را تجربه كردند. گروه كنترل مداخله‌اي دريافت نكرد. شركت‌كنندگان 10 روز بعد از آخرين جلسه مداخله، پرسشنامه افسردگي بك و اضطراب بك را تكميل نمودند. داده‌ها با استفاده از روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي ازجمله آزمون كوواريانس تحليل شد. يافته‌ها: نشان داد كه مداخله شناختي و رفتاري بر بهبود سطح افسردگي و كاهش علايم اضطراب بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس اثر مثبت و معناداري دارد (05/0 > p). نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حكايت از آن دارد كه مداخله شناختي- رفتاري مي‌تواند به‌عنوان رويكردي موثر و كارآمد در زمينه كار با بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس در كنار ديگر درمان‌هاي دارويي به كار رود.

Background & Aims: Multiple schlorosis patients have high levels of depression and anxiety which make psychological interventions, psychotherapy and systematic educations necessary for these patients. So the current research is aimed at examining the effectiveness of cognitive –behavior therapy on improving depression and decreasing anxiety symptoms of multiple sclerosis patients. Materials & Methods: This pre-post test design study was conducted on 32 multiple sclerosis patients that received high scores in Beck Depression Inventory and Cattell Anxiety Inventory questionnaire were selected and randomly replaced in the experimental and control groups (each 16 members). The experimental group received fourteen 60-minute weekly sessions of cognitive behavior therapy. The control group received no intervention. Participants completed anxiety and depression questionnaires 10 days after intervention. The data were analyzed by descriptive and inferential statistics such as covariance test. Results: The results showed that cognitive behavior therapy has positive and significant effects on improving depression and decreasing anxiety symptoms of multiple sclerosis patients (P > .005). Conclusion: The results showed that besides other drug therapies, cognitive behavior therapy can be applied for multiple sclerosis patients as an effective approach.