اثر ضد رگ زايي عصاره آبي زعفران در مدل حلقه آئورت موش صحرايي نژاد ويستار

Antiangiogenesis effect of saffron extract on rat aortic ring model

زمينه و هدف: زعفران (Crocus sativus L.) اثرات فارماكولوژيك متعددی دارد. آنژيوژنز برای تكوين جنين و بسياری از وقايع فيزيولوژيكی و پاتولوژيك نظير رشد تومور، ضروری است. در مطالعه حاضر اثرات آنتی‌آنژيوژنيك عصاره آبی زعفران در حلقه آئورت موش صحرايی نژاد ويستار بررسی شده است. روش بررسی: در اين مطالعه تجربی، آئورت موش صحرايی نژاد ويستار را به قطعات 1 ميلی متری برش و در ماتريكس كلاژن كشت داده شد. پس از مشاهده اولين جوانه های عروقی از حلقه آئورت در روز سوم نمونه ها به 5 گروه شامل شاهد، شاهد آزمايشگاهی 1 (تيمار با بافر فسفات) و گروه های تجربی 2،1 و 3 (تيمار با عصاره های آبی زعفران در غلظت های 150، 200و 300 ميكروگرم بر ميلی ليتر) تقسيم شدند. 24 ساعت پس از تيمار، رگ زايی با ميكروسكوپ اينورت بررسی و عكس برداری شد. تعداد و طول انشعابات رگی توسط نرم افزار Image J تعيين گرديد. يافته ها: مقايسه ميانگين تعداد و طول انشعابات عروقی در نمونه های شاهد با تعداد و طول انشعابات در نمونه شاهد آزمايشگاهی اختلاف معنی دار نشان نداد (05/0P). نتيجه گيری: عصاره آبی زعفران دارای اثر مهاری وابسته به دوز رگ زايی است؛ لذا با توجه به اثرات جانبی داروهای شيميايی، استفاده از گياهان دارويی مانند زعفران با حداقل اثرات جانبی می تواند در مهار رگ زايی نقش موثری داشته باشد.

Background and aims: Saffron (Crocus sativius L.) has various pharmacological effects. Angiogenesis for embryogenesis and in many physiological and pathological events such as tumor growth is essential. The aim of the present study was to investigate the effect of aqueous extract of saffron in aortic rings of Wistar rats. Methods: In this experimental study, aorta of Wistar rat cut into pieces 1 mm and were cultured in the collagen matrix extracted. After observation the first vascular sprouts from aortic rings on the third day, samples were divided into 5 groups: control, Laboratory control (treated with PBS), experimental group 1 (treatment with aqueous extract of saffron concentration 150 μg/ml), experimental group 2 (200μg/ml), and experimental group 3 (300 μg/ml). Angiogenesis was assessed with invert microscope 24 h after treatment and all cases were photographed. Numbers and the length of vessels were measured by Image J software. Results: The average number and the length of vessels in control group compared with the laboratory control samples showed no significant difference (P>0.05). The average length and number of blood vessels in experimental group 1 compared with control group showed no significant changes (P>0.05), but in the experimental group 2 and 3 showed a significant decrease (P<0.05). Conclusion: The aqueous extract of saffron has control effect in a dose dependent inhibition of angiogenesis. Therefore, regarding to the side effects of chemical drugs, the use of medicinal plants such as saffron with minimal effects can be effective in inhibiting angiogenesis.