بررسي اثرات تسليح با تكنيك تيرآهن‌راني بررسي موردي تونل سبزكوه

A Study of the Reinforcement Effect of IPE Arc Support Technique (IAST)-A Case Study of Sabzkuh Tunnel

در اين مقاله به بررسي ساز و كار ناپايداري، اعتباربخشي و روش تسليح پذيرفته شده براي عبور از ناحيه ريزشي تونل انتقال آب سبزكوه در جنوب‌غربي ايران، مي‌پردازيم. مشكلات ناپايداري طي حفاري تونل به‌دليل تغيير در تنش برجا، تغيير شكل ناشي از اتساع، افزايش در نفوذپذيري لايه‌هاي ماسه‌اي و گراولي، مناطق گسله و سطوح لغزش، باعث كاهش در مقاومت برشي خاك و ريزش در تونل شد. تكنيك تيرآهن راني1 براي اولين بار به‌منظور تسليح زمين و عبور از ناحيه ريزشي در بخش ابتدايي (T1) تونل سبزكوه استفاده شد. در اين پژوهش، از روش اجزا محدود براي تحليل اثرات تسليح با توجه به مدول بستر خاك، طول و اندازه IPE استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه نشست IPE با افزايش طول، روند صعودي و با افزايش مدول بستر خاك و اندازه پروفيل، روند نزولي دارد.

This paper presents a case study of the instability mechanism, to verify and reinforcement method adopted construct collapsed zone of Sabzkuh water conveyance tunnel in southwest Iran. The instability problems were encountered during tunnel excavation due to the failure, changes in stress field lead to deformation causing dilation and increasing the permeability of sand and gravel layers, local fault gouge zones, landslide and in turn significant reduction in shear strength and collapse in tunnel. IPE Arch Support Technique (IAST) was, used for T1 part of Sabzkuh tunnel zone in order to reinforce the ground around tunnel and to cross the zone falling. In this study, Finite Element Method was employed for the quantitative reinforcement effect with deformation modulus of ground, IPE length and size. As a result, the settlement increases as length increases and decreases with the increase of the deformation modulus of ground and IPE size.