بررسي تاثير محافظه‌كاري حسابداري بر شيوه‌ تامين مالي شركت‌ها و گرايش به نگهداري وجه نقد

به دليل اهميت گزارشگري مالي در تصميمات استفاده‌كنندگان و تاثيري كه رويه‌هاي محافظه‌كاري بر صورت‌هاي مالي و در نتيجه بر تصميمات شركت دارند، در اين پژوهش به بررسي رابطه بين سطح محافظه‌كاري حسابداري و تصميمات مالي مربوط به شيوه تامين مالي و گرايش به نگهداري وجه نقد شركت‌ها پرداخته شده است. بررسي اين دو تصميم كه نمودي از انعطاف‌پذيري مالي شركت‌ها‌ هستند، بر پايه دو ديدگاه منافع قراردادي و تحريف اطلاعات انجام گرفته است. اين پژوهش بر اساس نمونه‌اي مستخرج از اطلاعات شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است كه درآن، مدل اول به شكل رگرسيون چند متغيره و مدل دوم به صورت پروبيت تخمين زده شده‌اند. سنجش محافظه‌كاري با استفاده از معيار ديچو و تنگ(2008)، بر اساس داده‌هاي فصلي شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي1390-1379 به شيوه سري زماني و به روش رولينگ براي سال‌هاي1390-1385براي هر شركت محاسبه شده است. نتايج حاكي از آن است كه گرايش به نگهداري وجه نقد با ديدگاه تحريف اطلاعات مطابقت داشته و شركت‌هاي با محافظه‌كاري حسابداري بيشتر، به نگهداري وجه نقد بيشتري نيز گرايش دارند. علاوه بر اين، اگر چه رابطه معناداري بين محافظه‌كاري حسابداري و شيوه‌هاي تامين مالي وجود دارد، از معناداري كل برخوردار بوده، اما به علت استفاده بيشتر از بدهي براي تامين مالي در شركت‌ها، امكان بررسي نوع رابطه وجود نداشت.