بررسي نوع و تراكم بيوآئروسل ها در هواي بخش هاي مختلف بيمارستان وليعصر شهرستان خرمشهر، سال 1390

Assessment the Bio-Aerosols Type and Concentration in Various Wards of Valiasr Hospital, Khorramshahr during 2011

زمينه و هدف: انتقال ميكروارگانيسم های بيماری زا از طريق هوا برای سلامت جامعه بسيار خطرناك است. يكی از مسائل مهم كه در حال حاضر اكثر بيمارستان ها با آن در ارتباط هستند افزايش عفونت های بيمارستانی است. بيوآئروسل ها با گستره وسيعی از اثرات بهداشتی شامل بيماری های واگير، اثرات سمی حاد و آلرژی و عفونت های بيمارستانی مرتبط است و می تواند سلامت پرسنل شاغل و افراد بستری در بيمارستان ها و همراهان آن ها را تهديد نمايد. با توجه به اينكه ميزان عفونت های بيمارستانی با تراكم و نوع بيوآئروسل ها رابطه مستقيمی دارد، بيابراين تعيين نوع و چگونگی پراكندگی و وفور ميكروارگانيسم ها كه هدف اصلی مطالعه نيز بوده، دارای اهميت است. روش بررسی: روش مطالعه در اين پژوهش از نوع توصيفی-مقطعی است كه در آن 7 بخش بيمارستان وليعصر خرمشهر به طور تصادفی انتخاب شدند كه شامل بخش های ( داخلی، آزمايشگاه نوزادان و اطفال، ccu، جراخی مردان، زنان و زايمان، اتاق عمل) و همچنين مخيط بيرون بيمارستان بود كه مورد بررسی قرار گرفتند. از 240 نمونه گرفته شده با استفاده از دستورالعمل استاندارد NIOSH و روش آندرسون با دبی L/min 28/3 رد مدت زمان min 2 برروی محيط كشت های مانيتول سالتاگار، نوتريت آگار EMB، آگار و بلاد آگار، سابارزدكستروز آگار 200 نمونه هوا رشد نمودند. بعد از نمونه برداری نمونه ها بلافاصله به آزمايشگاه منتقل شد و به مدت 48 h در انكوباتور°C 37 و دمای آزمايش°C 22-27 قرار گرفتند و سپس شمارش و بررسی شدند. در نهايت تراكم ميكروارگانيسم ها بر حسب تعداد كلنی بر مترمكعب هوا (CFU/m3) تعيين گرديد. يافته ها: بيشترين ميانگين غلظت آلودگی در فصل بهار با غلظت 238/51 CFU/m3  و در پاييز با غلظت CFU/m3 167/02 مربوط به بخش عفونی و كمترين ميانگين آلودگی مربوط به ccu بود كه در دو فصل بهار و پاييز هيچ گونه كلنی قارچی در آن رشد نكرد. علی رغم اسريليزاسيون محيط، بيشترين درصد قارچ های مشاهده شده در هوای بيمارستان در فصل بهار شامل آسپرژيلوس نايجر با 42/45% و در فصل پاييز مخمر با 44/26% بود. همچنين در فصل بهار استافيلوكوكوس اپيدرميتيس با 25/93% و باسيل گرم مثبت با 20/59 % بيشترين درصد باكتری های شناسايی شده در نمونه های هوا بودند. نتيجه گيری: از يافته های اين مطالعه می توان نتيجه گرفت كه غلظت آلودگی بيوآئروسل ها از نظر كمی در هوای بخش های مختلف بيمارستان به جز در بخش ccu بيش از حد توصيه شده و مطالعات مشابه است و از نظر جنس های شناسايی شده، مشابه ديگر مطالعات است. بنابراين توصيه ميشود برای كاهش ميزان مواجه با بيوآئروسل های بيماری زای محيطی می بايست كنترل تردد افراد، استفاده از شيوه ها و مواد گندزدايی مناسب جهت ضدعفونی كردن بخش ها، ايجاد سيستم های تهويه استاندارد و مناسب در دستور كار بيمارستان ها و مراكز درمانی طراحی و اجرا گردد.

Background and Objectives: Transmission of pathogenic micro-organisms through the air is very dangerous for the society health. It is one of the most important issues that currently has faced the majority of hospitals with increasing nosocomial infections. Bio-aerosols are linked with a wide range of health effects including communicable diseases, acute toxic effects, and allergies and nosocomial infections, which can threaten health of personals, patients, and their companions admitted in hospitals. . Given that hospital infection rates has a direct relationship with the density and type of bioaerosols,, therefore, the distribution and abundance of micro-organisms, which wasthe main objective of the study becomes important. Materials and Methodes: This was a descriptive-analytic study in which seven wards of Valiasr hospital were selected randomly. The wards selected were Internal, laboratory, infants and children, CCU, Men surgery, women and labors. Operating rooms and outside the hospital environment were also studied. Air samples were taken according to the NIOSH standard instructions and Anderson procedure with a flow rate of 3.28 L per 2 minutes on mannitol salt agar, nutrient agar, EMB agar, blood agar, and sabarose dextrose agar media. Out of 240 samples taken, 200 samples showed growth. Then, the samples were transported to laboratory immediately and were incubated for 48 h at 37˚C and the experiment temperature was 22-27˚C, and afterwards each sample was counted andtested. At the end, the microorganisms density was determined in term of CFU/M3. Results: The highest average concentration of pollution occurred in Infectious Ward (238.51 CFU/ M3 in spring and 167.02 CFU/M3 in autumn) and the lowest one was related to the CCU, where showed no fungi growth during both seasons. Despite the environment sterilization, the highest percentage of fungi (Aspergillus Niger) and yeast observed in the hospital air was 42.45 percent in spring and 44.26 percent in autumn respectively. Moreover, Staphillus Epidermithis (25.93 percent)and gram-positive bacillus were the highest percentage of bacteria identified in air samples. Conclusion: From the findings of this study, it can be concluded that the concentration of bio-aerosols in different hospital wards expect in CCU was more than recommended and similar studies and in terms of species was similar to other studies. Therefore, the hospital authority is recommended to reduce the amount of the pathogenic and environmental bio-aerosols through controlling individual traffic, changing the disinfectants and their applying procedure on the wards surface, establishing standard and suitable ventilation systems.