كنكاشي بوم– جامعه شناختي در قصه قرآني صالح و ناقه الله

The exploration of habitat: sociology in the Quranic story of Saleh and Naqhatollah

اين نوشتار با دو رويكرد توصيفي و تحليلي- هرمنوتيكال، قصه صالح را در سپهرمعرفتي معاصر بازخواني نموده و در قرايتي زيست محيطي- جامعه شناختي، طبيعت (محيط غير انسان ساخت)، به مثابه ناقه الله ديروزين و امروزيني تلقي شده است. نتيجه آن كه محيط غير انسان ساخت (ناقه الله) سهمي از منابع حيات (آب و ...) داشته و به ويژه امروزه در برابر جنون توليد ومصرف مدرنيسم- اومانيسم؛ نيازمند توجه، مراقبت و پرستاري ويژه ايي است كه نگارنده آن را مديريت و پرستاري توحيدي ناميده است. اين مديريت و پرستار ي از طبيعت (ناقه الله)، فرهنگ توليد و مصرف توحيدي (با ويژگي بازيافت منابع و ...) از جمله آموزه ها وپيام هاي استنباطي پژوهشگراز قصه است

This paper has reread the Salah’s story using descriptive and analytical-hermeneutical approaches and the nature in ecological/ sociological reading is regarded as Naqhatollah. The result is that the natural structure has a share of life resources (water,…) ( especially today against insanity of production and consumption of modernism-humanism ) which need attention, care and nursing that the author called it integrated management and nursing. This management and nursing of nature (Naqhatollah) and integrated production and consumption culture are among inferential doctrines and massages of the story.