تأثير الگوي مراقبت مشاركتي بر كنترل متابوليك نوجوانان مبتلا به ديابت نوع يك در مركز ديابت شهر اربيل

The Effect of Partnership Caring Model on Diabetic Adolescence’ Metabolic Control Referring to Diabetes Center of Arbil city

مقدمه:كنترل متابولیك دیابت نوع یك در هر دوره‌ای از زندگی، از جمله نوجوانی تنیدگی‌زا است و استفاده از الگوهای مراقبتی مشاركتی را می‌طلبد. هدف: تعیین تأثیر به كارگیری الگو مراقبت مشاركتی بر كنترل متابولیك نوجوانان دیابتی. روش: این مطالعه شبه‌تجربی در سال‌های 92-1391 در مركز دیابت شهر اربیل عراق انجام شده است. 40 نفر نوجوان دیابتی به صورت سرشماری در دو گروه 20 نفره قرار گرفتند. الگوی مراقبت مشاركتی در 4 مرحله انگیزش، آماده‌سازی، اجرا و ارزشیابی در گروه مداخله به مدت 3 ماه اجرا گردید. شاخص كنترل دیابت میزان هموگلوبین گلیكوزیله و انسولین مصرفی بود؛ كه قبل و بعد از مداخله در دو گروه اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی‌زوجی و مجذوركای در برنامه SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: انجام آزمون تی‌مستقل نشان داد كه دو گروه قبل از مداخله از نظر میزان هموگلوبین گلیكوزیله (77/0=P)و میزان انسولین مصرفی (10/0=P) مشابه بودند. اما بعد از مداخله، آزمون تی‌مستقل اختلاف معنی‌داری را بین دو گروه از نظر میزان هموگلوبین گلیكوزیله (001/0p<) و میزان انسولین مصرفی (02/0p<) نشان داد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، استفاده از این الگو در نوجوانان دیابتی نوع یك برای كنترل متابولیك توصیه می‌شود.

Background: Metabolic control of diabetics Type 1 in each period of life, like adolescence is stressful and using partnership caring model is eesential. Aim: The aim of the present study was to determine the effect of using partnership caring model on Diabetic adolescence s’ Metabolic Control. Methods This research is a semi- empirical study performed in a Diabetes Center of Arbil city (2012-2013). Forty diabetic adolescents have been designated into two groups of 20 members. The partnership caring model was performed in four stages of motivation, preparation, execution and evaluation in an intervention group for three months. Control index of diabetes was the amount of used HbA1C and Insulin level which was measured in both groups before and after the interference. Data were analyzed by SPSS version 16.0 using paired-t and independent-t tests. Results: T-test revealed that before interference, both groups were similar regarding the amount of HbA1C (p= 0.77) and Insulin level (p= 0.10). However, after interference, the T-test indicated a statistically significant difference between two groups regarding the amount of HbA1C (p< 0.000) and Insulin level (p= 0.02). Conclusion: According to the results, using this model in Diabetic adolescence for controlling Metabolic is recommended.