برآورد شاخص هاي زيستي و كيفي آب رودخانه چشمه كيله تنكابن با استفاده از جوامع درشت بي مهرگان كفزي و فاكتورهاي فيزيكي و شيميايي آب

ماكرو بنتوز ها به عنوان يك شاخص زيستي­ بيان­كننده شرايط حاكم بر محيط زندگي خود هستند واز سوي ديگر در رژيم غذايي ماهيان رودخانه­اي و همچنين ماهيان رودكوچ دريايي نقش به سزايي دارند. در پژوهش حاضر بهبررسي كيفي آب رودخانه چشمه كيله با استفاده از شاخص هاي جمعيتي درشت بي مهرگان كفزي در سال 1390-1389 در چهار ايستگاه و طي دوازده نوبت نمونه برداري با سوربر سطح 0/1 متر مربع و در سه تكرار صورت گرفت. در بررسي كفزيان رودخانه 47 خانواده متعلق به 15 راسته و شش رده شناسايي شد كه در ميان آنها لارو حشرات آبزي بيشترين تنوع را داشته اند. همزمان با نمونه برداري از فون بنتيك برخي از فاكتور هاي فيزيكي شيميايي نظير دماي آب و هواBOD5، TDS، pH، DO، TSS، و ECدر ايستگاه ها اندازه گيري گرديد. نتايج نشان دادكه حداكثر ميانگين سالانه فراواني راسته هاي بيمهرگان كفزي در ايستگاه هاي 1و2 بترتيب مربوط به راسته هايEphemeroptera، Trichoptera،Diptera، و در ايستگاههاي 3 و 4 مربوط به راسته هاي Diptera،Ephemeroptera، و رده Oligochaeta( راسته هايHaplotaxida (Tubificida، Lmbricida، Lumbriculida، مي باشد. طبق نتايج بدست آمده، بالاترين ميانگين سالانه شاخص هاي EPT%EPT/CH،BMWP،ASPT،، مارگالف و شانون وينر، مربوط به ايستگاه 1 و پايين ترين امتياز مربوط به ايستگاه 4 اختصاص داده شده است. برطبق نتايج بدست آمده، در طول سال، كيفيت آب از ايستگاه 1 تا ايستگاه 3 (ايستگاههاي بالادست تا ميانه) بسيار خوب تا متوسط​​بود. اما كيفيت آب در ايستگاه4 درپايين دست، كيفيت نسبتا ضعيفي را در طول سال نشان داد. بنابراين تغييرات و استرس هاي موجود در مسير رودخانه بخصوص پساب مناطق مسكوني در تركيب جمعيت كفزيان ايجاد تغيير نموده و فراواني گروه هاي مقاوم و فيلترگر افزايش يافته و از مقدار گروه هاي حساس به طور نسبي كاسته شده است.