عنوان مقاله :
تأثير هشت هفته تمرين تناوبي با شدت زياد و تمرين تداومي با شدت متوسط بر ضربان قلب بازيافت دقايق 2،1 و3 و نيمرخ ليپيدي بيماران قلبي پس از عمل پيوند باي پس شريان كرونر
پديد آورندگان :
گاييني، عباس علي 1338- نويسنده دانشگاه تهران- دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي- گروه فيزيولوژي ورزشي- استاد Gaeini, Abbas Ali , ستاري فرد، صادق نويسنده دانشجوي دكتري فيزيولوژي ورزشي، دانشكده تربيت¬بدني و علوم ورزشي، دانشگاه تهران، تهران، ايران satarifard, Sadegh , كردي، محمدرضا نويسنده دانشيار گروه فيزيولوژي ورزشي، دانشكده تربيت¬بدني و علوم ورزشي، دانشگاه تهران، تهران، ايران Kordi, Mohammad Reza , حيدري، علي نويسنده دانش آموخته كارشناسي ارشد فيزيولوژي ورزشي، دانشكده تربيت¬بدني و علوم ورزشي، دانشگاه تهران، تهران، ايران Heidary, Ali
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 0
كليدواژه :
بايپس شريان كرونر , تمرين تناوبي , ضربان قلب بازيافت , نيمرخ ليپيدي
چكيده فارسي :
مقدمه:تمرین تناوبی با شدت زیاد روش تمرینی جدیدی است كه كمتر در بیماران قلبی بررسی شده است. هدف: مقایسه تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی با تمرین تداومی بر تغییرات ضربان قلب بازیافت و نیمرخ لیپیدی بیماران قلبی پس از عمل پیوند بایپس شریان كرونر. روش: در این كارآزمایی بالینی، 30 بیمار قلبی مركز قلب تهران كه جراحی بایپس شریان كرونر بر روی آنها انجام شد به طور تصادفی به دو گروه برنامه تمرینی تناوبی و تمرین تداومی تقسیم شدند. برنامه تناوبی شامل 6 تكرار 4 دقیقهای با شدت 90 تا 95 تداومی 60 تا 80 دقیقه با شدت 70 تا 85 درصد ضربان قلب حداكثر بود. قبل و بعد از برنامه تمرینی، ضربان قلب اوج و بازیافت دقایق 1، 2 و 3 هنگام اجرای آزمون بروس اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 16 و آزمون آنالیز واریانس یكطرفه تحلیل شد (05/0>p). یافتهها: ضربان قلب بازیافت دقایق 1 و 2 دو گروه تناوبی و تداومی نسبت به قبل از برنامه تمرینی كاهش زیادتری داشت (05/0>p). كاهش ضربان قلب بازیافت دقایق 1 و 2 پس از آزمون ورزش در گروه تناوبی زیادتر بود (05/0>p). تغییرات ضربان قلب بازیافت دقیقه سوم دو گروه نسبت به قبل از برنامه تمرینی معنادار نبود (1/0=P). نتیجهگیری: هر دو برنامه تناوبی با شدت زیاد و تداومی با شدت متوسط موجب بهبود عملكرد اتونوم قلب و نیمرخ لیپیدی بیماران قلبی پس از عمل بایپس شریان كرونر میشود. با این حال، تمرین تناوبی نسبت به تمرین تداومی اثر بیشتری بر كاهش ضربان قلب بازیافت دارد.
چكيده لاتين :
Background: High-intensity interval training is a new training method that has been less explored in patients. Aim: The purpose of this study was to compare the effect of eight weeks of interval training with continuous training on changes in HRR and lipid profile in cardiac patients post-coronary artery bypass graft. Methods: In this clinical study, 30 cardiac patients of Tehran Heart Centerthat hadundergone CABG surgery were randomly divided into two groups, interval and continuous training. The protocols included 4rep × 4 min at 90-95% for interval group, and 60-80 minutes at 70-85% peak HR for continuous group. HRmax, HRR at 1, 2 and 3 min following Bruce test was assessed before and after the training program. The collected data were analyzed using SPSS software version 16 and ANOVA test (p<0.05). Results: HRR at 1 & 2 minute was reduced more in both interval and continuous groups than that of before the training program (p<0.05). The HHR reduction at 1&2 minutes was more significant in the interval group than the continuous group after exercise stress test (p<0.05). The changes in HRR at 3 min in both groups were not significant compared to that of before the training program (p=0.1). Conclusion: Both high-intensity interval training and moderate-intensity continuous training improve HRR and lipid profile in cardiac patients after coronary artery bypass. Interval training is more effective on HHR reduction than continuous training.
عنوان نشريه :
مراقبت مبتني بر شواهد
عنوان نشريه :
مراقبت مبتني بر شواهد
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان