اثر يك ماه تيمار با سيستئين بر وضعيت قند و ليپيد، همچنين گليكه و اكسيد‌ شدنLDL در رت مدل ديابتي ـ آتروسكلروزي

EFFECT OF ONE MONTH CYSTEINE TREATMENT ON THE GLYCEMIC CONTROL, LIPID PROFILE, GLYCATED AND OXIDIZED LDL, IN THE RAT MODEL OF DIABETES – ATHEROSCLEROSIS

مقدمه: ديابت شايع‌ترين بيماری متابوليك و اختلالات عروقی آن عامل بيشترين ميزان مرگ‌و‌مير در افراد ديابتی است. افزايش قندخون، اختلات ليپيدی و استرس اكسيداتيو زمينه‌ ساز عوارض ديابت است. هدف از اين مطالعه بررسی اثر اسيد آمينه سيستئين بر وضعيت قندخون، پروفايل ليپيدی، شاخص آتروژنی، استرس اكسيداتيو، گليكه و اكسيد شدن LDLدر رت مدل ديابتی ـ آتروسكلروزی است. روش‌ها: از رت ديابتی شده با استرپتوزوتوسين تحت رژيم غذايی آتروژنی به‌عنوان مدل ديابتی ـ آتروسكلروزی استفاده شد. گروه‌های تحت مطالعه عبارت بودند از: گروه‌های كنترل و ديابتی، و گروه‌های كنترل و ديابتی دريافت كننده سيستئين كه به مدت يك ماه تحت تيمار با اسيدآمينه سيستئين (05/0 درصد در آب خوری) قرارگرفتند. بعد از يك ماه قندخون ناشتا، پروفايل ليپيدی، LDL گليكه و اكسيده، محصولات پيشرفته اكسيدشدن پروتئينی، گلی‌اوگسال، متيل‌گلی‌اوكسال و وزن رت‌ها‌ اندازه‌گيری و بررسی شد. يافته‌ها: رت‌های‌ ديابتی ـ آتروسكلروزی نسبت به گروه كنترل افزايش قابل‌توجهی در ميزان قندخون، تری‌گلسيريد، كلسترول، LDL، نسبت LDL/HDL به‌عنوان شاخص آتروژنی، LDL گليكه و اكسيده، گلی‌اوكسال و متيل‌گلی‌اوكسال، همچنين پروتئين اكسيده داشتند. پارامترهای ذكر شده در گروه ديابتی ـ آترواسكلروزی تحت تيمار با سيستئين نسبت به گروه بدون تيمار (P < 0.001) كاهش قابل توجهی نشان داد. بحث و نتيجه‌گيری: سيستئين با توجه به بهبود وضعيت قند وليپيد، مهار روندهای گليكه و اكسيدشدن LDL و كاهش استرس اكسيداتيو در رت‌های‌ ديابتی ـ آتروسكلروزی می‌تواند به‌عنوان يك دارو جهت پيشگيری از اختلالات ديابت پيشنهاد شود.

Background: Diabetes is the most common metabolic diseases and its vascular complications are main cause of death in diabetic patients. Patients with hyperglycemia, dyslipidemia and oxidative stress are prone to diabetes complications. The goal of this study was investigation of the effect of cysteine (Cys) on hyperglycemia, lipid profile, atherogenic index, glyoxal, methylglyoxal, oxidative stress and, glycation and oxidation of LDL in the rat model of diabetes –atherosclerosis. Methods: Diabetes was induced in the rats using Streptozotocin injection; then they put on the atherogenic diet. The groups under study were including of control and diabetic rats, and two other similar groups under Cys (0.05 % in dirking water) treatment. After one month, fasting blood sugar (FBS), lipid profile, atherogenic index (LDL/HDL), glycated and oxidized LDL, AGEs, glyoxal, methylglyoxal, Advanced oxidation protein products (AOPP) as an oxidative stress index and weight of rat was measured. Results: Diabetic-atherosclerotic rat groups significantly showed higher level of FBS, triglyceride, cholesterol, LDL, atherogenic index, glycated and oxidized LDL, glyoxal, methylglyoxal and AOPP than control group. These parameters significantly (P < 0.001) reduced in diabetic group treated with Cys in comparison of untreated. Conclusion: Cysteine with improving property on glycemic and lipemic conditions, inhibitory activity on glycation and oxidation of LDL and reduction of oxidative stress in diabetic-atherosclerotic rats could recommended as a drug for prevention of diabetes complications.