نوآوري و خلاقيت در لجستيك به‌ همراه روش‌شناسي TRIZ

امروزه فعاليت‌هاي لجستيكي به‌دليل رشد تقاضاي اقتصاد جهاني، توجه ويژه‌اي را از سوي مديريت علمي به خود جلب نموده است. دست‌يابي به‌ اهداف متفاوت در ميان مشاركت‌كنندگان مختلف مجموعه‌هاي رو به پيشرفت شبكه‌هاي لجستيكي، چالش پيش‌روي زير‌بناي پارادايم‌هاي جديد قرن21 را شكل مي‌دهد. امروزه فعاليت اصلي مديريت زنجيره تامين، توجه ويژه به مدل‌ها و مفاهيم رو ‌به ‌گسترشي است كه به‌عنوان راه‌حل مسايل موجود لجستيك به‌كار‌گرفته شده است. از اين‌رو، سيستم‌هاي لجستيكي را به‌عنوان سيستم‌هاي فني مي‌توان از طريق ماتريس اوليه تناقضات مرتبط با تشابهات و با توجه به اصول، مدل‌ها و فن‌آوري‌هاي ابتكاري مرتبط تعريف نمود. راه‌حل‌ها در اين زمينه مطابق با متغير‌هاي بنيادين لجستيك از جمله: زمان، اطلاعات و منابع سازمان‌دهي مجدد مي‌شوند. مهم‌ترين اصول لجستيك در اين مقاله به‌عنوان ظرفيت‌هاي بالقوه مهم براي ايجاد راه‌كارهاي خلاقانه و نوآورانه جديد معرفي شده‌اند كه به راه‌حل‌هاي متداول مرتبط نمي‌باشد. از اين‌رو، قابليت اجرايي مدل TRIZ در حوزه مديريت عمليات به‌ويژه براي بهترين‌ استفاده‌ از‌ منابع‌ سيستم‌هاي‌ لجستيك، قابليت اجرايي مدل‌هاي جديد و نوآوري‌هاي تكنولوژيكي در اين زمينه مورد تاييد قرار‌گرفته است.