مقايسه‌ي اثربخشي دارودرماني و تركيب دارودرماني و بيوفيدبك الكتروميوگرافي بر كيفيت زندگي بيماران زن مبتلا به ديستوني كانوني مزمن

INVESTIGATING THE EFFECTIVENESS OF MEDICATION IN COMPARISON TO MEDICATION PLUS EMG BIOFEEDBACK ON QUALITY OF LIFE IN FEMALES WITH CHRONIC FOCAL DYSTONIA

پيش‌زمينه و هدف: ديستوني كانوني يك بيماري مزمن با عوارض نامطلوب است. علاوه بر عوارض جسمي، اين بيماري بر كيفيت زندگي بيماران تاثير زيادي دارد. هدف اين پژوهش، مقايسه‌ي اثربخشي دارودرماني و تركيب دارودرماني و بيوفيدبك الكتروميوگرافي بر كيفيت زندگي بيماران زن مبتلا به ديستوني كانوني مزمن بود. مواد و روش كار: اين پژوهش يك مطالعه‌ي مورد شاهدي با پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با دو گروه است. نمونه شامل 20 بيمار زن مبتلا به تورتيكولي و 10 بيمار زن مبتلا به بلفارواسپاسم با تشخيص متخصص مغز و اعصاب بود كه به شيوه‌ي تصادفي ساده انتخاب شدند و به‌طور مساوي در دو گروه گمارده شدند. هر دو گروه تحت درمان با بوتولينوم توكسين نوع A قرار گرفتند و گروه دوم علاوه بر دريافت دارو به مدت 10 هفته در 20 جلسه‌ي درمان با بيوفيدبك الكتروميوگرافي نيز شركت كردند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌ي SF-36 استفاده شد كه در مرحله‌ي پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري توسط افراد تكميل گرديد. يافته‌ها: ميانگين نمرات كيفيت زندگي در گروه تركيب دارودرماني و بيوفيدبك به‌طور معناداري نسبت به گروه دارودرماني افزايش پيدا كرد (05/0 > p). نتيجه‌گيري: نتايج حاكي از اثربخشي بيشتر تركيب دارودرماني و بيوفيدبك الكتروميوگرافي در مقايسه با دارودرماني بر كيفيت زندگي بيماران زن مبتلا به ديستوني كانوني مزمن بود.

Background & Aims: Focal dystonia is a chronic disease with unwanted side effects. In addition to physical symptoms, it may exert a great impact on quality of life in patients. The aim of this study was to investigate the effectiveness of medication in comparison to medication plus EMG biofeedback on quality of life in females with chronic focal dystonia. Materials & Methods: This was a case-control study with pre-post-and follow-up phases. This study was consisted of 20 patients with spasmodic torticollis and 10 patients with blepharospasm. All the patients were already diagnosed by treating neurologists and were randomly selected and assigned into medication and medication plus EMG biofeedback groups. Both groups were kept on botulinum toxin type A and the second group which was receiving the drug for 10 weeks also participated in 20 sessions of EMG biofeedback treatment. The data were collected through the SF-36 questionnaire that was administered in the pre-test, post-test, and follow-up phases. Results: The mean of SF-36 score in the Medication plus EMG biofeedback group showed a significantly higher increase in comparison to that of the medication group (p < 0.05). Conclusion: The results suggested that medication plus EMG biofeedback was more effective than medication alone on the quality of life in females with chronic focal dystonia.