مصدر برساخته رويكردي توصيفي - هم‌زماني

Artificial Infinitives in Persian A Descriptive-Synchronic Approach

فعل‌هاي باقاعده مختوم به «- يدن» - كه از آن‌ها با نام‌هاي «جعلي»، «ساختگي» و جز آن يادشده - اكثريت قاطع مصدرهاي ساده، به ويژه فعل‌هاي با قاعده فارسي را تشكيل مي‌دهند. برخي از دستورنويسان بر اين باورند كه دير بازي ‌است فعل‌هاي ساده از جمله فعل‌هاي پيش گفته در زبان فارسي ساخته نمي‌شوند. اين در حالي است كه ساخته شدن فعل‌هاي ساده و از جمله فعل‌هاي مختوم به «- يدن» در فارسي گفتاري همواره ادامه داشته است. هدف اين مقاله آن است كه با نقد ديدگاه‌هاي پيشين، اين گونه افعال را در سطوح ساخت‌واژي، مقوله واژگاني و معنايي مورد بررسي قرارداده، اهميت و جايگاه آن را در معادل گزيني براي واژه‌هاي خارجي يادآوري نمايد. نتايج حاصل از اين بررسي نشان مي‌دهد كه اين گونه افعال به لحاظ برخورداري از ساخت پيوندي، در ساختن واژه‌ها به ويژه در زبان علم، مي‌توانند بسيار سودمند واقع شوند.

Infinitives ending in /-id?n/, referred to as "Artificial" or "False", comprise a vast majority of Persian simple verbs. Some grammarians argue that simple verbs, including the above-mentioned ones are not made in Persian anymore. Simple verbs, especially those ending in /-id?n/, however, have always been made in the spoken Persian. This article aims at a close investigation of the said group of simple verbs, at the three levels of morphology, lexical category and semantics, emphasizing the part this group of verbs can play in rendering verbs from foreign languages into Persian.