عنوان مقاله :
ارزيابي توان حركتي گسل مشا (در گستره باختر فيروزكوه تا شهرستانك)
عنوان فرعي :
The Movement Potential Evaluation of the Mosha Fault (from the West of Firoozkuh to the Shahrestanak)
پديد آورندگان :
بحيرايي، ساره نويسنده دانشجوي دكترا، گروه زمين‌شناسي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران Bahiraee, S , آرين، مهران نويسنده دانشيار، گروه زمين‌شناسي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران Arian, M , قرشي، منوچهر نويسنده دانشيار، دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال، تهران؛ سازمان زمين‌شناسي و اكتشافات معدني كشور، تهران، ايران Ghorashi, M , سلگي، علي نويسنده استاديار، گروه زمين‌شناسي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران Solgi, A
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 94
كليدواژه :
ميدان تنش زمين‌ساختي ناحيه‌اي , Mosha fault , movement potential , Regional tectonic stress field , توان حركتي , گسل مشا
چكيده فارسي :
گسل مشا مهم‌ترين ساختار گسلي در جنوب البرز مركزي است. با توجه به فعال بودن اين گسل و تاييد شواهد ريخت‌شناختي و زمينلرزههاي بزرگ تاريخي رخ داده بر اثر فعاليت آن و همچنين نزديكي به كلان شهر تهران، مطالعه آن اهميت بالايي دارد. بنابراين به عنوان يك متغير، ارزيابي توان لرزه‌اي گسل مشا ما را در مطالعه لرزه‌زايي منطقه كمك مي‌كند. در اين نوشتار از الگوي Lee et al. (1997) براي ارزيابي توان حركتي گسل مشا استفاده شده است. اين الگوي نظري مبتني بر روابط ميان ويژگي‌هاي هندسي گسل‌ها و ميدان تنش زمين‌ساختي ناحيه‌اي است. براي استفاده از معادلات اين الگو، داده‌هاي ساختاري با هدف دست‌يابي به موقعيت محورهاي اصلي تنش در زمان اعمال تنش در گستره وسيعي از گسل مشا گردآوري شد كه شامل 13 ايستگاه هستند. سپس با استفاده از روش وارونسازي، تنش اصلي بيشينه گسل مشا و هر مقطع به‌طور جداگانه به‌دست آمد و در معادلات جاگذاري شد.
چكيده لاتين :
The Mosha fault is the most important fault structures in the south of Central Alborz. According to the activity of this fault, confirmation of the morphological evidences, and large historical earthquakes occurred by its activity, also proximity to Tehran metropolitan, the study of this area is very important. Therefore, as a parameter, evaluation of the fault movement potential helps us in seismological study of the area. In this paper, we have used the model presented by Lee et al. (1997) to evaluate movement potential. The model is based on the relationship between fault geometrical characteristics and regional tectonic stress field. To use the equations of this model, structural data of 13 stations along the Mosha fault were collected to identify the position of the principal axes of stress. Then, we obtained the direction of maximum principal stress of the Mosha fault and also for each section separately by using Inversion method and they were placed in equations.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 94 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
