تاثير دو شيوه ي تمرين هوازي بر تعادل ايستا و پوياي سالمندان

The Effect of Two Kinds of Aerobic Exercise on the Static and Dynamic Balance of Old Men

هدف: هدف از مطالعه حاضر، تعيين تأثير دو شيوه  تمرين هوازی بر تعادل ايستا و پويای سالمندان مرد است. روش بررسی: تعداد ۳۷ نفر از سالمندان بيش از شصت سال كه ازنظر بدنی سالم بودند، پس از گرفتن پيش‌آزمون‌ها، به‌طور تصادفی، به سه گروه تقسيم شدند: ۱. گروه تمرين هوازی پياده‌روی يا دويدن نرم (دوازده نفر)؛ ۲. گروه تمرين هوازی دوچرخه‌سواری (سيزده نفر)؛ ۳. گروه كنترل (دوازده نفر). سپس گروه‌هاييك و دو در دو تمرين هوازی پياده‌روی يا دويدن و نيز تمرين هوازی دوچرخه‌سواری با شدت شصت درصد ضربان قلب بيشينه شركت كردند. اين دو گروه كه گروه‌های تجربی تحقيق بودند به ‌مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به ‌مدت ۴۵ دقيقه در محل آزمون حضور داشتند. البته بين هر دو جلسه تمرين، يك روز استراحت داشتند. گروه سه (كنترل) درطول اجرای طرح، به فعاليت‌های روزمره خود پرداخت و تمرين ورزشی خاصی را انجام نمی‌داد. پس از پايان دوره تمرينی، همه افراد در جلسه پس‌آزمون شركت كردند. برای سنجش تعادل ايستا و پويا به ‌ترتيب، از آزمون شارپند رومبرگ و آزمون چوب استفاده شد. برای بررسی اثر تمرين بر متغيرهای وابسته‌ تحقيق و نيز بررسی تفاوت‌های بين‌گروهی، از آزمون تحليل هم‌پراكنش (ANCOVA) استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه اِعمال برنامه‌های تمرينی در هر دو گروه تجربی تحقيق در مقايسه ‌با گروه كنترل باعث بهبود معنادار در تعادل ايستا و پويای آزمودنی‌ها شد. همچنين، نتايج نشان داد كه پيشرفت گروه يك (گروه تمرينی پياده‌روی يا دويدن) در هر دو آزمون تعادل ايستا و پويا در مقايسه ‌با گروه دو (گروه تمرين دوچرخه‌سواری) به ‌طور معناداری بيشتر بود. نتيجه‌گيری: با توجه ‌به نتايج تحقيق پيشنهاد می‌شود كه مربيان و سازمان‌ها و نهادهايی كه با سالمندان سروكار دارند، از تمرين‌های دوچرخه‌سواری و پياده‌روی و به‌ خصوص تمرين‌های پياده‌روی و دويدن برای كاهش به خطر افتادن اين افراد استفاده كنند.

Objectives The aim of present study is to determine the effect of two methods of aerobic training on static and dynamic balance in old men. Materials & Methods 37 aged people over 60 years old who were physically healthy divided into three groups after randomly carrying out pretest : 1) walking or running aerobic exercise group (n=12), 2) cycling aerobic exercise group (n=13) and 3) control group (n=12). Then groups 1 and 2, participated in running or walking exercise and cycling aerobic exercise as well with 60 percent of maximum heartbeat intensity. These two groups who were considered experimental groups of research appeared on exam site for 8 weeks, each week 3 sessions and each session 45 minutes. They rested one day between every two sessions of exercise. During the project group 3 (control) continued its daily activities and had no especial exercise. After the training period, all subjects participated in the posttest session. In order to measure the static and dynamic balance Sharpend Romberg test and balancing timber test were used. The covariance analysis test (ANCOVA) was also applied to examine the effect of exercise on the dependent variables and to study differences between group. Results The findings showed that exercise training programs in both experimental groups in research compared with control group significantly improved static and dynamic balance of subjects. It was also showed that the development of the first group (walking or running exercise group) in both static and dynamic balance test was significantly higher than Group 2 (bike exercise group). Conclusion According to the results, it is recommended that trainers, organizations and institutions that deal with the elderly, use the cycling and walking exercises, especially walking and jogging to reduce the risk of further problem in these people.