بررسي مرفومتريك بافت بيضه به دنبال تجويز ال-كارنيتين در موش صحرايي ديابتيك مدل استرپتوزوتوسين

MORPHOMETRIC STUDY OF TESTIS TISSUE AND SPERMATOGENESIS FOLLOWING CARNITINE ADMINISTRATION IN DIABETIC RAT INDUCED WITH STEREPTOZOTOCIN

مقدمه: با توجه به اينكه ديابت اثر سويی بر پديده اسپرماتوژنز و باروری مرد دارد، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تجويز ال-كارنيتين بر فرايند اسپرماتوژنز و ساختار بيضه موش‌های صحرايی ديابتيك مدل استرپتوزوتوسين بوده است. روش‌ها: در اين مطالعه تجربی 15 سر موش صحرايی به‌طور تصادفی به 3 گروه تقسيم شدند: گروه اول، گروه كنترل كه سيترات بافر را دريافت می‌كنند؛ گروه‌ تجربی دوم، موش‌های ديابتيك بودند كه روزانه دوز mg/kg 40 كارنيتين را به مدت 16 روز دريافت می‌كنند. گروه تجربی سوم، موش‌های ديابتيك بود كه كارنيتين دريافت نمی‌كردند. بعد از گذشت 16 روز بررسی مرفومتريك انجام شد. همچنين، اندكس وزن بيضه به‌دست آمد. سپس داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری ANOVA آناليز شد. يافته‌ها: در مقاطع بيضه موش‌های ديابتيك از هم گسيختگی لايه اول سلول‌های اسپرم‌ساز و تغيير شكل لوله‌های اسپرم‌ساز مشاهده گرديد. آناليز آماری اختلاف معنی‌داری را بين اندازه قطر لوله‌های سمينفر در گروه كارنيتين نسبت به گروه‌های ديگر نشان داد (P<0. 05). اختلاف معنی‌داری در وزن موش‌ها بين گروه كنترل و گروه‌های ديابتی وجود داشت (P<0.001). همچنين بيشترين نسبت اندكس وزن بيضه در گروه كنترل مشاهده گرديد (P<0. 05). نتيجه‌گيری: يافته‌های مطالعه پيش رو نشان داد كه تجويز كوتاه مدت ال كارنيتين بر قطر و ضخامت مجاری اسپرم ساز بيضه اثر گذار است. لذا ممكن است درمان با ال كارنيتين باعث بهبود در فرايند اسپرماتوژنز مردان ديابتی شود.

Background: Given diabetes mellitus has an adverse effect on spermatogenesis and male fertility, the aim of the present study was to investigate the effect of L-carnitine administration on spermatogenesis and testicular structure in diabetic rats induced with Stereptozotocin. Methods: In this experimental study, fifteen rats were randomly divided into 3 groups: control group was received citrate buffer. Case group was diabetic rats that received 40 mg/kg carnitine for 16 days. Third group was diabetic rats that did not receive carnitine. After sixteen days, morphometric study was performed. Besides, index of testicular weight was obtained. Then, data were analyzed using SPSS software and ANOVA. Results: In testicular sections of diabetic rats were observed a disruption and deformity in first layer of somniferous tubules. Statistical analysis showed a significant difference in carnitine group when compared to the control group (P<0.05). There was a significant difference between weight of diabetic rat compared to the control group (P<0.001). Besides, there was the most ratio of testis index in control group. Conclusion: Our finding showed that short-term L-carnitine administration was affective on the diameter and thickness of seminiferous tubules. Hence, L-carnitine treatment may cause an improvement in spermatogenesis of diabetic men.