بررسي تطبيقي رشد اخلاقي از ديدگاه اسلام و كلبرگ

بحث‌هاي اخلاقي از زمان پيدايش انسان وجود داشته است. انسان امروز تقريبا يقين پيداكرده‌، درصورتي از زندگي سالم و رضايت‌بخش برخوردار خواهدشد كه ابعاد يا جنبه‌هاي سه‌گانه رفتار يعني جنبه شناختي، رواني و جنبه عاطفي باهم رشدكنند، ازآنجاكه قرن بيست ويكم به‌عنوان « قرن اخلاق» نام‌گذاري شده‌است، هدف از مطالعه حاضر، بررسي تطبيقي رشد اخلاقي از ديدگاه روان‌شناختي كلبرگ، به‌عنوان كاملترين ديدگاه روان-شناختي به مسيله رشد و قضاوت اخلاقي، با ديدگاه اسلام به ‌عنوان كامل ترين دين توحيدي ‌است. طبق مطالعات مروري، نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد، هردو ديدگاه نگاه مرحله‌اي به مسيله رشد و قضاوت اخلاقي دارند با اين تفاوت كه نظريه كلبرگ مراحل را براساس محدوده سني افراد طبقه‌بندي مي‌كند اما اسلام مراحل را مبتني بر رشد سطح معرفت و شناخت افراد مي‌داند، و با توجه به اينكه از نظر تيوري هردونظريه معتقدند همه انسانها قابليت رسيدن به بالاترين سطح رشداخلاقي را دارند اما در عمل درصدكمي از افراد، به بالاترين سطح كه همان رضايت قلبي است دست مي‌يابند. پس تمام انسانها بايد براي رسيدن به بالاترين سطح رشداخلاقي تلاش كنند.