بررسي رابطه جامعه شناختي باورهاي ديني و سبك زندگي اسلامي مطالعه موردي شهرستان زاهدان

مقاله حاضر به بررسي جامعه شناختي رابطه باورهاي ديني با سبك زندگي مردم شهر زاهدان در سال 1392 براساس نظريه و روش گافمن پرداخته است. چارچوب نظري اين پژوهش مبتني بر نظريه و روش اروينگ گافمن از نظريه پردازان مكتب كنش متقابل است. پژوهشگر درصدد بوده است تا رابطه باورهاي ديني با سبك زندگي اسلامي افراد را در زندگي آنان مورد بررسي قرار دهد. براي رسيدن به اين اهداف از روش ميداني و شيوه مشاهده مشاركتي و مصاحبه غير رسمي استفاده شده است و با افراد شاخص در گروه نيز مصاحبه غير رسمي به عمل آمده است. نتايج اين پژوهش حاكي از آن است كه افراد در موقعيت جلوي صحنه جنبه اي از خود را به نمايش مي گذارند كه مورد پذيرش ديگران و فرهنگ موجود جامعه باشد. در موقعيت پشت صحنه افراد از آزادي عمل بيشتري برخوردارند، زيرا تحت نظارت هنجارها و قوانين جامعه نيستند و براي حفظ منزلت اجتماعي شان نقشي را ايفا نمي كنند و به ميزان بيشتري به خود واقعي شان نزديك مي شوند، درحالي كه در موقعيت جلوي صحنه افراد بيشتر خود اجتماعي شده شان را به نمايش مي گذارند. نتيجه تحليل مصاحبه ها با افراد شاخص گروه نشان مي دهد كه ميان باورهاي ديني و سبك زندگي افراد چه در جلوي صحنه و چه در پشت صحنه رابطه معني داري برقرار است.