تبيين ارتباط بين معنويت و شاخص هاي ارزشي در ابعاد زندگي انسان‌ها

اين مقاله كوششي جهت تشريح اهداف، آثار و كاركردهاي ارزشي معنويت و همچنين تبيين ارتباط بين معنويت و شاخص هاي ارزشي در ابعاد زندگي انسان‌ها چون قرآن، ايمان، دين، اخلاق، شجاعت، جهاد، اعتماد به نفس،‌ روحيه، عرفان، نظم، وجدان، شخصيت، تقوا، علم، عزت و دعا و عبادت است. به طور كلي معنويت؛ عصاره‌ي حقيقي و واقعي روح بيدار انسان‌هاست. تا زماني كه فرهنگ معنويت در كالبد نظام حياتي انسان‌ها نمودار باشد، بالندگي و شكوفايي در عرصه‌هاي مختلف ديني و مذهبي تجلي پيدا خواهد كرد. معنويت برتر ناشي از حق‌گرايي و حق‌آوري ذاتي است كه تقرب به خدا غايتش است و در نهاد و ريشه‌اش مسيوليت پذيري و تكليف فردي و اجتماعي است و هدفش الهي شدن و الهي كردن بندگان است. به طور كلي عوامل تقويت كننده معنويت شاخص‌هايي چون تقوا، راست‌گويي، انديشيدن در فرجام كار و ملاحظه قرار دادن شاهدان اخروي در سرلوحه فعاليت‌هاي زندگي است. به طور اجمال مي‌توان اين طور وانمود كرد كه معنويت؛ چشمه‌ي روح طلبي‌ها، مهرورزي‌ها، بينش‌ها، احساس‌ها، محبت‌ها،‌اخلاق‌ها، آرمان‌ها، ارزش‌ها و پاكي‌هاست كه در جرگه‌ي وجدان انسان‌ها نمود پيدا مي‌كند و در درون جامعه رنگ عيني و واقعي به خود مي‌گيرد. حلقه‌ي اتصال معنويت با فريضه‌هاي عباديست و سلسله وجودي آن با زندگي عارفانه پيوند خورده است. به هر حال آيينه تمام نماي قلب‌ها و روح‌هاي پاك انسان‌ها در جرگه‌ي معنويت نمايان مي‌شود و تا بنده مي‌گردد.