تحليل تعارضات اخلاقي در داستان رستم و اسفنديار

اسفنديار پهلوان رويين تن شاهنامه، به رغم تلاش بسيار در راه به دست آوردن مقام شاهي، هنوز نتوانسته پدر را راضي كند تا از اين مقام كناره گيري كرده و او را به تخت بنشاند. گشتاسب آخرين شرط خود را به بند كشيدن رستم بيان مي?كند. اسفنديار اين خواسته پدر را نيز مي?پذيرد. او در اين داستان سخنان و رفتاري متعارض دارد. اين مقاله كوشيده است تا تعارضات اخلاقي را از منظر روانشناسي در رفتار و گفتار اسفنديار در اين داستان بررسي نموده با استفاده از مطالبي كه در ديگر ابيات شاهنامه يا گفته?هاي ديگر شخصيت‌هاي داستان وجود دارد به تحليل اين تعارضات بپردازد. حاصل اين جستجو، اسفنديار را كه پهلواني است مغرور، رويين تن، متعصب در دين اوستا و مطيع مطلق گشتاسب براي بدست آوردن مقام شاهي، شخصيتي مي?داند كه با قرار گرفتن در هر موقعيتي از تمام اين ظرفيت?ها استفاده مي?كند و هوشيار است تا مبادا در اين راستا از آرمان اصلي?اش باز ماند. اما دست تقدير الهي او را بي?نصيب گذاشته، تدبير زال و توصيه سيمرغ او را ناكام مي?نمايد.