واكاوي و نقد روش شناسي پژوهش هاي تجربي مالي و حسابداري در ايران

A Critical Review of Empirical Research Methodology in Finance and Accounting in Iran

اين مقاله با رويكردي تحليلي- تطبيقي درپي واكاوي و آسيب‌شناسي روش‌شناسي پژوهش‌هاي تجربي مالي و حسابداري دانشگاهي ايران و ارايه پيشنهادهايي براي بهبود وضعيت موجود مي‌باشد. به اين منظور، محورهاي چالشي ده‌گانه‌اي كه به نظر مي‌رسد ريشه در برداشت‌هاي نادرست روش‌شناسي دارد مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتيجه‌گيري‌هاي مبتني بر تحليل منطقي- تطبيقي نشان مي‌دهد؛ روش‌شناسي پژوهش‌هاي تجربي مالي و حسابداري دچار نوعي آفت‌زدگي برون رشته‌اي است. واكاوي ريشه‌هاي تاريخي حاكي از آن است كه عامل اصلي اين انحراف، خشت كجي است كه از ابتدا با معماري نادرست بنا نهاده شده است. به نـظر مي‌رسد تصحيح و تعديل اين انحرافات نيازمند هم‌فكري و تلاش اساتيد هر دو رشته مالي و حسابداري مي‌باشد.

This paper, through an analytical-comparative approach, seeks to review and find the problems of the methodology of empirical academic research in the fields of accounting and finance in Iran and make solutions. For this purpose, ten challenging issues that seem to be rooted in an erroneous perception of empirical research methodology have been analyzed. Conclusions based on a logical-comparative analysis indicate that the empirical research methodology in finance and accounting suffers from a kind of distortion. Analyzing the historical roots suggests that the main factor of this distortion is a skewed foundation of the architecture from the beginning. Finally, adjustments and improvements of the distortion require collaboration, empathy and efforts of teachers in both finance and accounting.