بررسي نقش تعديلي شخصيت بين عدالت سازماني ادراك‌شده و رفتارهاي مدني سازماني

Investigating the Moderating Role of Personality Between Perceived Organizational Justice and Organizational Citizenship Behaviors

 هدف اين پژوهش بررسی نقش تعديلی پنج عامل بزرگ شخصيت بر ارتباط بين عدالت سازمانی ادراك‌شده و رفتار مدنی سازمانی است. نمونۀ پژوهش 148 نفر از كاركنان يك مجموعۀ اداری بودند كه به شيوۀ نمونه‌گيری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامۀ پنج عامل بزرگ شخصيت (دنوی و اوزوالد، 2012)، پرسشنامۀ عدالت سازمانی (شيبااوكا و همكاران، 2010) و پرسشنامۀ رفتار مدنی سازماني (لی و آلن، 2002) بودند. داده‌ها با استفاده از تحليل رگرسيون سلسله‌مراتبی تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد كه وظيفه‌شناسی، رابطۀ بين عدالت توزيعی و رفتارهای مدنی ـ سازمانی معطوف به سازمان را تعديل می‌كند و همچنين برونگرايی و توافق‌پذيری، رابطۀ عدالت بين‌فردی را با رفتار مدنی سازمانی معطوف به سازمان تعديل می‌نمايند. تحليل رگرسيون تعقيبی نشان داد كه وقتی وظيفه‌شناسی و برونگرايي بالاست، رابطه معنادار مثبتی بين عدالت توزيعی و بين‌فردی ورفتار مدنی سازمانی معطوف به سازمان وجود دارد، اما وقتی توافق‌پذيری بالا است، افزايش عدالت بين‌فردی منجر به كاهش رفتارهای مدنی سازمانی معطوف به سازمان می‌شود. نتايج اين پژوهش نشان داد كه پنج عامل بزرگ شخصيت از مجموعه عواملی هستند كه لازم است در هنگام مطالعه رابطه عدالت سازمانی با رفتارهای انسان در محيط كار مورد توجه قرار گيرند. 

 The aim of the present study was to explore the moderating role of the big five personality factors on the relationship between perceived organizational justice and organizational citizenship behaviors (OCBs). The participants in this study were 148 employees working in an administerative organization, selected by using convenience sampling method. Research instruments included the big five personality factors questionnaire (De Nevea & Oswald, 2012), organizational justice questionnaire (Shibaoka et al, 2010), and organizational citizenship behaviors questionnaire (Lee & Allen, 2002). Data were analyized using hierarchical regression analysis. Results indicated that, conscientiousness can moderate the relationship between distributive justice and organizational citizenship behaviors toward organization, and also extroversion and agreeableness can moderate the relationships between interpersonal justice and organizational citizenship behaviors toward organization. Posterior regression analysis revealed that when conscientiousness and extraversion are high, there are positive significant relationships between distributive and interpersonal justice with organizational citizenship behaviors toward organization, but when agreeableness is high, the increasing in interpersonal justice results in decreasing organizational citizenship behaviors toward organization. The results of current research revealed that the big five personality factors must be considered when studying the relationship between organizational justice and human behavior at workplaces.