تاثير عدم توازن پاداش نسبت به تلاش كاركنان بر فرسودگي شغلي به واسطه اهداف شغلي آنان

The Effect of Imbalance of Reward Relative to Personnel Effort on Burnout via Personal Work Goals Mediation

هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش واسطه اي و تعديلي هدف هاي شغلي فردي در رابطه با عدم توازن تلاش- پاداش و فرسودگي شغلي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر از ميان كاركنان يك شركت صنعتي230 نفر به صورت تصادفي طبقهاي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش حاضر، پرسشنامه عدم توازن تلاش- پاداش، سياهه فرسودگي شغلي مسلش- سنجش جامع و مقياس هدفهاي شغلي فردي بودند. اثرات تعديلي محتواي هدف بر فرسودگي شغلي نشان داد سه دسته از اهداف كاركنان يعني بهزيستي روانشناختي، شايستگي و تغيير شغل، در رابطه بين محتواي هدف و فرسودگي شغلي معنادارند. علاوه بر اين نقش شرايط كاري در تعيين محتواي اهداف شغلي فردي برجسته تر بود. يافته ها توجه را به سمت سه دسته هدف يعني بهزيستي روانشناختي، شايستگي و تغيير شغل كه كاركنان در مواجهه با فرسودگي شغلي براي خود بر مي گزينند، معطوف مي سازد.

The aim of the current research was to investigate mediation and moderation (MEMO) effects of personal work goals between Effort Reward Imbalance Questionnaire (ERI) and burnout. The statistical population was personnel of an industrial company, among them 230 persons were selected randomly. Instruments were ERI, the Maslach Burnout Inventory-General Survey (MBI-GS) and the Personal Goal Scales. Hierarchical GLM show the direct and indirect effects via goal categories of the ERI component on burnout. The contribution of the work environment to the content of personal work goal was highlighted in addition to the rule of goal content as mediators between work environment and burnout. The findings also drew the attention toward three personnel goals of personnel interact with burnout namely well being, competency and job change.