فهم هرمنوتيكي تقابل ايران و غرب در عصر جهاني شدن

Hermeneutic understanding of the contrast between Iran and the west in globalization era

ه جهاني شدن، پديده اي است كه تاثيرات قابل ملاحظه اي بر زندگي بشر امروز گذارده است، تا آن جا كه مي توان عصر كنوني را «عصر جهاني شدن» ناميد. مفاهيمي همچون آزادي، دموكراسي و حقوق بشر، از جمله مفاهيمي هستند كه در اين عصر، رويكردي جهاني پيدا كرده و با توجّه به تفوّق تفكر غربي و ليبرال دموكرات در عصر كنوني، اين مفاهيم، از منظر تفكّر ليبرال دموكراسي معنا شده، و هر تفسير و قرايت جديدي از اين مفاهيم كه توسط «ديگران» ارايه گردد، طرد مي شود. اين امر موجب شده كه همواره برخي از نظريه پردازان، جهاني شدن را مترادف با جهاني سازي بدانند كه به دنبال تحميل قرايت و معني خاص خود از مفاهيم مربوط به عصر جهاني شدن است. سوال اصلي مقاله اين است كه بر اساس نگرش هرمنوتيك فلسفي، جهاني شدن به چه معناست؟ در پاسخ به اين پرسش و بر پايه ي اين فرضيه كه: « بر مبناي نگرش هرمنوتيك فلسفي، جهاني شدن، بستري است كه در آن ساير بازيگران عرصه ي جهاني مي توانند مبتني بر تصوّرات، سنّت ها، باورها، شرايط فرهنگي و ريشه هاي تاريخي خود به تفسيرها و قرايت هاي جديد از مفاهيم مربوط به عصر جهاني شدن بپردازند.»، با روش توصيفي- تحليلي و بر اساس نظريه ي هرمنوتيك، به منظور دستيابي به پاسخي مناسب براي اين پرسش، به تجزيه و تحليل مباحث در اين زمينه پرداخته شد، و با مقايسه ي دو نگرش هرمنوتيك روشي و فلسفي و تطابق اين دو هرمنوتيك با دو مفهوم جهاني سازي و جهاني شدن، برخي از چالش هاي موجود ميان جمهوري اسلامي ايران و غرب، در چارچوب فهمِ متفاوت از مفاهيم مربوط به عصر جهاني شدن ارزيابي گرديد.