بررسي رابطه دلبستگي با خدا وتاب آوري در سلامت روان والدين داراي بيش از يك كودك استثنايي شهر كرج

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه دلبستگي با خدا و تاب آوري و تاثير آن بر سلامت روان والدين داراي بيش از يك كودك استثنايي در شهر كرج بود. با استفاده از گروه نمونه اي به حجم 37 نفر از اوليا دانش آموزان آموزشگاه هاي استثنايي شهر كرج كه به شيوه نمونه گيري انتخاب شده بودند ، آزمون هاي مقياس تاب آور كانر و ديويدسون ، پرسشنامه ادراك خدا (لاورنس ،1997) و همچنين مقياس سنجش سلامت روان (SCL-90R) اجرا گرديد. داده ها توسط ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن تحليل گرديد. يافته ضمن تاييد آزمون سلامت رواني نشان داده است كه ميان تصور و ادراك از خدا و تاب آوري و سلامت روان والدين دانش آموزان ارتباط معنا دار وجود دارد . يافته ها نشان مي دهد والديني كه تصور مثبتي از خدا دارند از سلامت رواني بيشتري برخوردارند.