بررسي رابطه نگرش ديني با شادكامي در بين دانش آموزان دختر دوره متوسطه ناحيه 1 شهرستان اروميه در سال تحصيلي93-92

نگرش ديني مجموعه اي از اعتقادات، احساسات و اعمال فردي يا جمعي حول يك مفهوم حقيقت غايي در اديان مختلف است كه باعث شادكامي روحي و جسمي افراد مي گردد. تحقيق حاضر در پي بررسي رابطه نگرش ديني با شادكامي در بين دانش آموزان دختر دوره متوسطه ناحيه 1 آموزش و پرورش شهرستان اروميه بود. تحقيق حاضر از نوع، توصيفي-پيمايشي، و از لحاظ هدف، كاربردي است و از لحاظ شيوه جمع آوري داده ها از نوع ميداني است. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل تمام دانش آموزان دخترمقطع متوسطه ناحيه 1 شهرستان اروميه بودند كه از بين 8080 نفر، 365 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب و مورد تحقيق قرار گرفتند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه استاندارد بررسي ميزان دينداري (براهني، گلريز. 1353. تنظيم مجدد توسط خانم فاطمه بيدي در سال 1388) و پرسش‌نامه شادكامي آكسفورد (آرجيل و لو، 1989) استفاده شد. روايي محتوايي پرسشنامه ها توسط اساتيد گروه برنامه ريزي درسي و معلمان دوره متوسطه بررسي و پايايي پرسشنامه با آلفاي كرونباخ به مقدار 960/0 تاييد شد. نتايج نشان داد كه 4/29 درصد عوامل موثر در شادكامي، توسط نگرش ديني و رشته تحصيلي، پيش بيني مي شود و نگرش ديني 8/53 درصد و رشته تحصيلي 5/3 درصد بر شادكامي دانش آموزان در دوره متوسطه تاثير دارند و بين رشته تحصيلي با شادكامي و نگرش ديني در دانش آموزان دختر دوره متوسطه هيچ ارتباط معناداري وجود ندارد.