تاثيرآموزه هاي قرآن بر سلامت روان انسان

زمينه و هدف: امروزه متاسفانه عليرغم پيشرفت هايي كه به مدد دانش نوين فن آوري حاصل شده است، انسان به موازات اين توفيقات به آن نقطه اي از آرامش و ثبات روحي و رواني كه دانشمندان مكاتب مختلف روانشناسي ترسيم نموده اند، نرسيده است و شايد عدم توجّه اين مكاتب به ماهيت،جنبه روحي و رواني انسان سبب اين عدم توفيق شده است كه ازاين رو ارزش و اهميت توجّه به آموزه ها و آموخته هاي دين مبين اسلام و منهج عالي آن(قرآن)مشخص مي گردد. روش تحقيق: اين تحقيق مروري است كه با مراجعه به منبع و منهج حيات بخش انسان(قرآن) و نيز با استفاده از مقالات معتبر علمي ، جستجوي منابع مختلف درسايت هاي معتبر و مطالعات كتابخانه اي انجام شده است . يافته ها: خداوند در قرآن حقيقت انسان را تركيبي از جسم و روح معرفي مي كند و در آيات متعددي با ذكرآموزه هاي مانند:توحيد،توكل،ذكر و ياد خدا،صبر،دعا،رضا و تسليم،اعتقاد به قضا و قدر،اعتقاد به روزآخرت ، اعتقاد به نبوت و ... انسان و جامعه را به سوي سلامت روح و روان و دوري از روان رنجوري دعوت مي كند. نتيجه گيري:قرآن و مكتب اسلام با برنامه ي روشني بخش و منوّر خود در آيات متعددي به سلامت روح و روان انسان و تاثير آن بر فرد و جامعه اشاره كرده است كه توجه و تمسّك به آن ها مي تواند بهترين راه رسيدن به تعادل و آرامش روحي و رواني باشد و درمقابل مي تواند بهترين نسخه ي شفابخش و مناسبترين راهكارمقابله با آسيب هاي رواني مانند: روان پريشي و روان رنجوري باشد.تمسّك به قرآن و فرامين آن بي شك به زندگي واقعي انسان معنا مي بخشد و روح و روان او در مقابل هر گزندي در امان خواهد ماند و تلاوت قرآن و ذكر رحمان باعث تثبيت و حاكميت فطرت انسان و درنتيجه آرامش روح و روان او مي شود.