اثر دامينوزايد و سايكوسل بر زمان گلدهي آلو

Effects of Daminozide and Cycocel on Plum Blooming

در منطقه هاي كشت و پرورش آلو (Prunus domestica L.) كه با خطر يخ زدگي بهاره مواجه هستند، كاربرد كند كننده هاي رشد مانند سايكوسل و دامينوزايد يكي از راه هاي اجتناب از يخ زدگي بهاره است. در اين راستا و به منظور به تاخير انداختن گل دهي آلوي رقم ‘بخارا’، تاثير كند كننده هاي رشد، دامينوزايد و سايكوسل، مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 4 تكرار انجام شد. دامينوزايد با غلظت 0، 500 و 750 ميلي گرم در ليتر و سايكوسل با غلظت 0، 1000 و 2000 ميلي گرم در ليتر و تركيب آن ها با هم در زمان خفتگي درخت ها، در سه مرحله: 15بهمن ماه (80 روز قبل از گلدهي)، 15بهمن و 15اسفند ماه با هم (80 و 40 روز قبل از گلدهي)، 15اسفند ماه (40 روز قبل از گلدهي) در سال هاي 1390 و 1391 به كار رفت. نتيجه ها نشان داد، اثرهاي محلول پاشي سايكوسل و دامينوزايد بر تاخير در گلدهي آلو در سطح 5% معني دار بود. بر اساس نتيجه هاي به دست آمده، سايكوسل به غلظت 1000 ميلي گرم در ليتر، 3 تا 8 روز و دامينوزايد به غلظت 750 ميلي گرم در ليتر 3 روز تاخير در گلدهي ايجاد كرد. نتيجه هاي اثر زمان در تاخير در گلدهي نشان داد، محلول پاشي در 80 روز و 40 روز قبل از گلدهي، گلدهي را به ترتيب 3 و 8 روز به تاخير انداخت. بنابراين طبق نتيجه هاي به دست آمده، در بين تيمارها، بهترين تيمار، سايكوسل با غلظت 1000 ميلي گرم در ليتر و بهترين زمان محلول پاشي40 روز قبل از گلدهي بود.