بررسي تاثير فن آوري اطلاعات بر قابليت هاي چابكي سيستم لجستيك

ماموريت اصلي سيستم لجستيك در نيروهاي نظامي و انتظامي، تهيه ابزار و سلاح، تدارك و پشتيباني، نگهداري، ذخيره و واگذاري به موقع منابع است. لجستيك با توجه به اصول كارآمدي، عملكرد اقتصادي و انعطاف‌پذيري داراي نقشي بسيار حساس و كليدي است. چرا كه بدون تجهيزات كافي اجراي ماموريت‌هاي عملياتي مقدور نيست. هدف اين پژوهش تبيين ابعاد مختلف چابك سازي و چگونگي انجام آن در سيستم لجستيك است از طريق فناوري اطلاعات انجام مي‌پذيرد. مسيله اصلي اين پژوهش اين است كه آيا بكارگيري فناوري اطلاعات موجب ارتقا و چابكي اين سيستم مي‌شود. با توجه به اينكه اين تحقيق به بررسي نقش فناوري اطلاعات و ارتباطات در ارتقاي چابكي لجستيك مي‌پردازد، لذا نوع تحقيق به لحاظ هدف كاربردي است. براي انجام اين تحقيق از روش‌هايي آمار توصيفي و استنباطي استفاده شده است. روش اصلي جهت تجزيه و تحليل آماري داده‌ها در اين تحقيق آمار توصيفي (تنظيم جداول توصيفي، ميانگين، نمودارهاي آماري) مي‌باشد كه در كنار آن مي‌توان جهت برآورد صحت سوالات تحقيق از آزمون‌هاي آمار استنباطي (تحليل رگرسيون، آزمون t استيودنت و نرم افزار spss) استفاده نمود. بر اساس نتايج بدست آمده، متغير فناوري اطلاعات قابليت تاثير گذاري را بر ايجاد و ارتقا شرايط «ميزان پاسخگويي»، «ميزان شايستگي»،«ميزان انعطاف پذيري»،«ميزان سرعت» و «ايجاد چابكي در سيستم لجستيك» دارد.