ارزيابي تراكم و ويژگي هاي رويشي علف هاي هرز برنج (Oryza sativa L.) در كشت تلفيقي برنج، اردك و آزولا (Azolla sp.)

Evaluation the Weed Density and Growth Parameters in Rice (Oryza sativa L.), Duck and Azolla sp. Integrated Farming System

به منظور ارزیابی تأثیر اردك و آزولا بر كنترل علف های هرز در كشت توأم برنج، اردك و آزولا، پژوهشی در سال زراعی 1391 در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم كشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت كرت های خرد شده در قالب طرح بلوك‏های كامل تصادفی در سه تكرار اجرا شد. در این پژوهش تعداد اردك به عنوان عامل اصلی در چهار سطح (شاهد، 400، 800 و 1200 قطعه در هكتار) و آزولا به همراه نیتروژن به عنوان عامل فرعی در چهار سطح شاهد، نیتروژن (50 كیلوگرم در هكتار)، آزولا (500 گرم در متر مربع) و آزولا+ نیتروژن در نظر گرفته شدند. علف‏های هرز اویارسلام زرد (Cyperus rotundus L.)، اویارسلام بذری (Cyperus difformis L.)، سوروف (Echinochloa cruss-galli L.)، بندواش (Paspalum notatum L.)، قاشق واش (Alisma plantago aquatic L.) و عدسك آبی (Lemna minor L.) تركیب گونه ای علف های هرز مزرعه را تشكیل دادند. جدول میانگین مربعات داده ها بیانگر اختلاف معنی دار اثر تعداد اردك، آزولا و نیتروژن و برهمكنش آن ها در علف های هرز مختلف بود. بر اساس نتایج، كم‌ترین تراكم بوته علف های هرز اویارسلام بذری، اویارسلام زرد و بندواش مربوط به تیمار 1200 قطعه و تیمار آزولا به همراه نیتروژن و بیش‌ترین تراكم بوته مربوط به تیمار بدون اردك همراه با نیتروژن (به ترتیب 36، 24 و 20 بوته در متر مربع) بود. هم‌چنین نتایج نشان داد كه در سطوح 800 و 1200 قطعه اردك علف هرز سوروف و در سطوح 400، 800 و 1200 قطعه اردك، علف های هرز قاشق واش و عدسك آبی به طور كامل كنترل شدند. در مجموع به نظر می رسد افزایش تعداد اردك تا 1200 قطعه به همراه مصرف آزولا و مقدار كاهش یافته نیتروژن می‏تواند مهمترین علف های هرز برنج نظیر اویارسلام و سوروف را به خوبی كنترل نماید.

In order to evaluate the effects of duck with Azolla sp. on weed density and growth parameters in rice-duck farming system, an experiment was conducted at Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University during 2012. Experiment was arranged in split plot based on randomized complete block design with three replicates. Main plots were duck at four levels (control, 400, 800 and 1200 pieces per hectare) and sub plots were Azolla sp. plus reduced amount of nitrogen at four levels (control, nitrogen as the rate of 50 kg ha-1, Azolla as the rate of 500 g m-2 and Azolla plus nitrogen). Weed flora composition in rice field comprised of yellow nutsedge (Cyperus rotundus), small-flowered nutsedge (Cyperus difformis), barnyard grass (Echinochloa cruss-galli), bahia grass (Paspalum notatum), common water-plantain (Alisma plantago aquatica L.) and duckweed (Lemna minor). Results indicated that there were significant differences for effects of duck, Azolla and nitrogen and interaction of these factors in terms of weed density and growth parameters. The minimum amount of small-flowered nutsedge, yellow nutsedge and bahia grass were observed in 1200 duck per hectare plots which treated with Azolla and nitrogen whereas maximum density of those weeds were recorded in rice plots without duck and 50 kg ha-1 of nitrogen (36, 24 and 20 plants m-2, respectively). Results also revealed that 800 and 1200 duck ha-1 in terms of barnyard grass and 400, 800 and 1200 duck ha-1 in terms of common water-plantain and duckweed provided optimal control. In conclusion, it seems that increasing duck number up to 1200 pieces ha-1 along with Azolla and reduced amount of nitrogen is beneficial to control important weeds such as nutsedge and barnyard grass in rice cultivation.