تاثير آموزش غني سازي روابط بر رضايتمندي زناشويي در معلمان زن مقطع ابتدايي شهر بيرجند در سال 1391

Evaluating the impact of relationship enrichment education on marital satisfaction of primary school female teachers in Birjand, 2012

زمينه و هدف : ازدواج و زندگي زناشويي نقش اساسي در تعالي و سلامت رواني انسانها داشته و احساس رضايت از زندگي نقش مهمي در ميزان كاركردهاي بهنجار خانواده ايفا مي ‌ كند. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير آموزش غني ‌ سازي روابط زناشويي بر رضايتمندي زناشويي معلمان زن مقطع ابتدايي در سال 1391 انجام شد. روش بررسي : اين مطالعه نيمه ‌ تجربي از نوع پيش ‌ آزمون- پس ‌ آزمون با گروه كنترل بر روي هشتاد نفر از معلمان زن مقطع ابتدايي شاغل در آموزش و پرورش شهر بيرجند كه به روش نمونه ‌ گيري چند مرحله ‌ اي انتخاب شدند، انجام شد. معلمان در دو گروه مداخله (چهل نفر) و كنترل (چهل نفر) قرار گرفتند. آموزش مهارتهاي غني ‌ سازي روابط زناشويي در هشت جلسه نود دقيقه ‌ اي به همراه بحث گروهي به معلمان گروه مداخله داده شد. ابزار گردآوري داده ‌ ها شامل پرسشنامه استاندارد 49 سوالي رضايتمندي زناشويي MSQ ( Marital Satisfaction Questionnaire ) بود. داده ‌ ها با استفاده از نرم ‌ افزار آماري SPSS ويرايش 16 و آزمونهاي آماري Independent T Test ، Paired T Test ، Kruskal-Wallis و Mann-Whitney U در سطح معني ‌ داري 05/0 تجزيه و تحليل شدند. يافته ‌ ها: بر اساس نتايج به دست آمده، ميانگين نمره رضايتمندي زناشويي در كل و مولفه ‌ هاي آن در معلمان گروه مداخله بعد از آموزش نسبت به قبل از آن به طور معني ‌ داري افزايش داشت (001/0 = p ) ولي در گروه كنترل تفاوت معني ‌ داري بين ميانگين نمره رضايتمندي زناشويي در كل و مولفه ‌ هاي آن قبل و بعد از آموزش مشاهده نشد (05/0 p > ). نتيجه ‌ گيري: آموزش غني ‌ سازي روابط در افزايش رضايتمندي زناشويي و ابعاد آن (جاذبه، تفاهم، طرز تلقي و سرمايه ‌ گذاري) موثر بود، بنابراين از برنامه آموزش غني ‌ سازي مي ‌ توان به عنوان يك مداخله مناسب جهت افزايش رضايتمندي زناشويي افراد استفاده كرد.

Background and Aim: Marriage and marital life plays a basic role in the elevation and mental health of the humankind, and life satisfaction plays an important part in family’s normal functions. The aim of this study was to investigate the impact of relationship enrichment education on marital satisfaction of primary school female teachers in Birjand. Materials and Methods: In this quasi-exprimental study (pre-test, post-test, and control group), 80 female teachers working in Birjand primary schools were selected with multi-stage sampling method. Participants were allocated to control (n=40) and experiment (n=40) groups. Education of marital relationship enrichment skills was provided for the experiment group in eight 90-min sessions accompanied by group discussion. Data were collected by the 49-item Marital Satisfaction Questionairre. Data were analyzed in SPSS (version 16) by Independent t test, Paired t test, Kruskal-Wallis, and Mann-Whitney (U) tests at the level of ?? 0.05. Results: Significant differences were observed in the cases after the intervention concerning marital satisfaction and its components (p=0.001). However, there was no significant difference in the controls after the intervention in terms of marital satisfaction or its components (p > 0.05). Conclusion: The relationship enrichment educational program was effective in elevating the marital satisfaction quality and its components (attraction, understanding, attitude, and investment). Therefore, this enrichment program can be used as an effective intervention to increase marital satisfaction.