به دنبال معني واحد در عبارات كثير (نگاه اندرهم متني به دوبيتي هاي بابا طاهر و كلمات قصار او)

طاهر عريان همداني، معروف به باباطاهر از جمله نوادر زمانه و از عرفاي بزرگ اواخر قرن چهارم و اوايل قرن پنجم هجري است. تاكنون در مورد انديشههاي بلند عرفاني وي از جانب اهل معرفت كار اساسي صورت نگرفته است. شهرت باباطاهر بيشتر به جهت دوبيتيهاي اوست اما كلمات قصار وي، باوجود داشتن مضامين عالي عرفاني هنوز حتي براي خواص، كنز مخفي است. بدون توجه به اين كلمات قصار، به عمق انديشه، عظمت روح و نيز علّو مرتبه باباطاهر نميتوان پي برد. تامل در اين كلمات، از طرفي موجب آشنايي با تعاليم عرفاني بابا و نيز شناخت مرتبه وي در نردبان معرفت و سلوك، و از طرف ديگر موجب وضوح و تنوير هرچه بيشتر دوبيتيهاي او خواهد شد. به عقيده نگارنده، نسبت كلمات قصار باباطاهر به دوبيتيهايش، نسبت گلاب به گل است. به همين جهت، در اين مقاله نگاهي اندر هم متني خواهيم داشت به اين دو اثر بابا طاهر و سعي ما بر اين خواهد بود تا با كلمات قصار او به استقبال دوبيتيهايش رفته و از خلال اين مقابله به توضيح و تفسير چند اصطلاح و مفهوم عرفاني بپردازيم. حاصل كار برجسته كردن معاني مشترك، يا به عبارت بهتر، نمايان ساختن معاني واحد (از قبيل؛ توحيد، عشق، محبت، غيرت) در قالب ها يا صورت هاي گفتاري مختلف (شعري و كلمات قصار) و تبيين برخي از ناگفته ها از خلال اين خوانش (اندرهم متني) است.