تحريمهاي يكجانبه آمريكا عليه ايران: تناقض در گفتار و كردار و سياستزدگي حقوق بشر

Unilateral USA Embargos Against Iran; Contradiction in Slogan and Conduct, Politicizing Human Rights

حقوق بشر تبديل به گفتماني شده است كه در جامعه جهاني رعايت آن ميتواند به عنوان عاملي مهم در مقبوليت عمومي يك كشور تلقي شود. حقوق بشر تا بدان جا اهميت يافته است كه تمامي ساز وكارهاي بينالمللي نيز بايد مطابق آن باشند. تحريمهايي كه به وسيله شوراي امنيت و حتي يكجانبه وضع ميشوند نيز در دايره حقوق بشر ميباشند. جمهوري اسلامي ايران يكي از كشورهايي است كه مورد تحريمهاي بينالمللي و يكجانبه از سوي آمريكا و اتحاديه اروپا قرار گرفته است. تحريمهاي يكجانبه آمريكا بر ايران بسيار گسترده و موثر بوده است. حال پرسشي كه به ذهن متبادر ميشود اين است كه چگونه تحريمهاي يكجانبه آمريكا موجبات نقض حقوق بشري شهروندان ايراني را در پي داشته و اين تحريمها چه حقهاي بشري و بنياديني را نقض مي نمايند؟ فرض ما بر اين است كه تحريمهاي يكجانبه ايالات متحده از جوانب مختلف موجب نقض حقهاي بشري مختلف شهروندان ايراني ميشود.

Human rights become as a discourse that works as an instrument to evaluation of legitimacy of governments. Any conduct in international relations must be in conformity with human right so do the Security Council sanctions and unilateral embargos. Islamic Repblic of Iran has been targeted for unilateral embargos of USA and EU for a long time. These embargos has been very wide and effective. A question arises is that how sanctions can result in human rights violations in Iran and which rights of Iranian nationals are violated? Our hypothesis is that USAʹs unilateral embargo result in violation of several rights of Iranian nationals.