شناسايي و رتبه‌بندي عوامل موثر بر موفقيت اجراي برون‌سپاري

برون‌سپاري امروز ديگر يك پديده نيست ، بعضي اين فكر را مي‌كنند كه برون‌سپاري يعني ما كارهاي خود را به قسمتي بيرون از سازمان واگذار نموده و خودمان كار ديگري انجام ندهيم. در عصر حاضر كه محيط كسب‌وكار جهاني سريعاً درحال دگرگوني و تحول است‌، شركت‌ها به دنبال شيوه‌هاي هستند كه خود را نسبت به ديگر رقبا در سطح ملي وبين‌المللي متمايز سازند دراين راستا شركت‌ها راهبردهاي گوناگوني را اتخاذ مي‌كنند. عواملي‌ مانند افزايش‌ فشارها، دشواريهاي انجام برخي امور، پيچيدگي‌هاي فن‌آورانه، تخصصي شدن كارها، شتاب تحولات، اطمينان نداشتن به آينده، بزرگ شدن اندازه سازمان‌ها و... موجب شده تا سازمان‌ها در نحوه مديريت زنجيره تامين و اكتساب خود تجديد نظر كرده و براي استفاده بهتر از‌ منابع موجود به راهبردهاي جديد‌ روي آورند. يكي از اين راهبرد ها، برون‌سپاري مي‌باشد. راهبرد برون‌سپاري از سوي بسياري از سازمان‌ها به ويژه در سازمان‌هاي نظامي و دفاعي داخل و خارج كشور به‌ كار گرفته شده كه يكي از آن‌ها، بخش آماد و پشتيباني مي‌باشد. لذا ضمن بررسي ادبيات مربوط به برون‌سپاري از‌ ديدگاه‌هاي مختلف در آخر، تلفيقي از آن‌ سه معيار اصلي و عوامل راهبردي و مديريتي (شامل پنج معيار فرعي) عوامل فرهنگي (شامل سه معيار فرعي) عوامل ساختارها و فرآيندهاي سازماني (شامل ده معيار فرعي) به عنوان معيارها و عوامل موثر بر ‌موفقيت اجراي برون‌سپاري در معاونت آماد و پشتيباني ناجا مي‌باشند. در مرحله بعد و بر‌اساس نظر خبرگان (مديران اجرايي) با استفاده از روش رياضي فرآيند تحليل سلسه مراتبي (AHP) معيار‌هاي مذكور الويت‌بندي شدند.