پديد آورندگان :
خليلي، سعيده نويسنده , , مددكار سبحاني، آرمين نويسنده مركز تحقيقات بيوشيمي و بيوفيزيك دانشگاه تهران , , هلالي، عبداله نويسنده مركز تحقيقات غدد/ پژوهشكده علوم غدد و متابوليسم، دانشگاه علوم پزشكي تهران , , لاريجاني، باقر نويسنده مركز تحقيقات غدد/ پژوهشكده علوم غدد و متابوليسم، دانشگاه علوم پزشكي تهران , , ابراهيم حبيبي، آزاده نويسنده مركز تحقيقات غدد/ پژوهشكده علوم غدد و متابوليسم، دانشگاه علوم پزشكي تهران ,
چكيده فارسي :
مقدمه: ليپاز، آنزيم محلول در آب است كه هيدروليز پيوندهای شيميايی استری درسوبستراهای ليپيدی نامحلول در آب را انجام می‌دهد. ليپاز يك زير شاخه از استرازها می‌باشد با توجه به ساختار آنزيم، تركيبات آروماتيك می‌توانند به عنوان مهاركننده‌های ليپاز پستانداران مطرح باشند و كاربرد آنها به عنوان داروی بالقوه در درمان چاقی است. در اين مطالعه بر آن شديم تا تركيبات آروماتيكی جديدی را برای اثرگذاری روی عمل ليپاز بيابيم تمامی تركيبات مورد استفاده در اين تحقيق دارای حداقل يك حلقه فنلی در ساختار خود می‌باشند.روش‌ها: تاثير تركيبات آروماتيك شامل استراگول، يديپاميد، وانيليل نوناميد و وانيليل استون بر فعاليت آنزيم ليپاز پانكراس خوكی در حضور سوبسترای صناعی، پارا نيتروفنيل استات بررسی شد. جهت يافتن جايگاه احتمالی برهم كنش اين تركيبات با آنزيم از روش داكينگ (مدل‌سازی مولكولی) استفاده شد.يافته‌ها: در حضور سوبسترای پارانيترو فنيل استات (يك سوبسترای مصنوعی) و تركيبات فوق وانيليل نوناميد و وانيليل استون در غلظت پايين‌تر اثر قابل توجهی دارند در حالی كه يديپاميد مجموعاً تاثير فعال كنندگی نشان می‌دهد و تاثير استراگول چندان قابل توجه نيست. بنابراين وانيليل نوناميد و وانيليل استون برای مطالعات بيشتر با استفاده از روش مدل‌سازی مولكولی انتخاب شدند.نتيجه‌گيری: اين نتايج اثر بالقوه وانيليل نوناميد و وانيليل استون رادر بين تركيبات فوق در كاهش فعاليت آنزيم نشان می‌دهد، همچنين اين مطالعه با توجه به نتايج به دست آمده از روش‌های مدل‌سازی مولكولی وجود محل‌هايی مشابه در آنزيم برای اتصال به «مهاركننده‌ها» را نشان می‌دهد، به گونه‌ای كه محل اتصال مهاركننده به آنزيم در جايگاه فعال يا مكانی نزديك به جايگاه فعال می‌باشد.
