خوانش معنايي پاره‌اي از نشانه‌هاي غيركلامي در ارتباطِ رو ‌در ‌روي دانشجويان كرماني

Semantic Interpretation of Nonverbal Properties in Face to Face Interaction of Kermani University Students

مقاله حاضر به بررسي خوانش معناييِ پاره‌اي از نشانه‌هاي غيركلامي در ارتباط رودرروي دانشجويان كرماني و ارايه طرحي كلي از اين خوانش با درنظرگرفتنِ دو متغير جنسيت و موقعيت اجتماعيِ مخاطب مي‌پردازد. داده‌هاي پژوهش به‌روشِ مشاهده، مصاحبه و پرسش‌نامه تصويري جمع‌آوري شده است. بررسي داده‌هاي جمع‌آوري‌شده نشان مي‌دهد كه متغير جنسيت در كاربرد رفتارِ چشمي، حالات چهره، فاصله ميان سخنگويان در هنگام ارتباط، نشانه‌هاي زماني، نشانه‌هاي صوتي فرازباني، نحوه لمس‌كردن، و حركات بدني و متغير موقعيت اجتماعيِ مخاطب در كاربرد حالاتِ چهره، فاصله ميان سخنگويان در هنگام ارتباط، نشانه‌هاي زماني، نحوه لمس‌كردن و نشانه‌هاي صوتيِ فرازباني تاثير دارد. علاوه ‌بر اين، نتايج به‌دست‌آمده از اين بررسي بيان‌گرِ اين نكته است كه تاثير متغير جنسيت بر كاربرد نشانه‌هاي غيركلامي بيش‌از تاثير متغير موقعيتِ اجتماعيِ مخاطب است.

This article deals with some semiotic nonverbal properties in face to face interaction of male and female Kermani students. It is an attempt to represent a general scheme of the semantic interpretation of such properties considering gender and the social status of addressees. The sample included 40 Kermani university students (20 males and 20 females). Their nonverbal interaction was investigated with their professors, university staff, other students and university doormen of both genders. The findings of this study show that gender affects occlusics, facial expressions, proxemics, chronomics, paralanguages, haptics and kinesics. We also found that addresseesʹ social status affect facial expressions, proxemics, haptics, chronomics and paralanguages. Furthermore, the results indicate that the effect of gender is more salient than the effect of social status.