عنوان مقاله :
مطالعه ويژگيهاي ژيوشيميايي سازند سروك در پهنه ايذه، منطقه زاگرس
عنوان فرعي :
Geochemical Characteristics of the Sarvak Formation in Izeh Zone, Zagros Region
پديد آورندگان :
اسدي مهماندوستي، الهام نويسنده دانشكده علوم زمين، دانشگاه شهيد بهشتي، تهران، ايران Asadi mehmandosti, E , آدابي، محمدحسين نويسنده استاد، گروه زمينشناسي، دانشكده علوم زمين، دانشگاه شهيد بهشتي، تهران، ايران Adabi, M.H
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 94
كليدواژه :
Carbon and oxygen isotopes , Sedimentary geochemistry , سازند سروك , Sarvak Formation , Trace and major elements , عناصر اصلي و فرعي , ژيوشيمي رسوبي , ايزوتوپ اكسيژن و كربن
چكيده فارسي :
سازند سروك از گروه بنگستان با سن آلبين پسين تا سنومانين به عنوان يكي از مهمترين مخازن نفتي ايران بهشمار ميآيد كه در 5 مقطع سطحالارضي در پهنه ايذه شامل كوه بنگستان به عنوان مقطع نمونه با ستبراي 5/831 متر، كوه منگشت با ستبراي 426 متر، كوه پيون با ستبراي 480 متر، يال شمالي كوه ميش با ستبراي 252 متر و يال جنوبي كوه ميش با ستبراي 348 متر از نظر ژيوشيمي رسوبي مطالعه شده است. مطالعه مقادير عناصر اصلي (شامل Ca و Mg)، عناصر فرعي (شامل Sr، Na، Mn و Fe) و ايزوتوپهاي اكسيژن و كربن نشاندهنده تغيير ويژگيهاي ژيوشيميايي سازند سروك در طول پهنه ايذه است. بالاتر بودن نسبت Sr/Mn و نسبت استرانسيم بهنجار شده توسط كلسيت و همچنين سنگينتر بودن ايزوتوپ اكسيژن در نمونههاي كربناتي سازند سروك در يال شمالي كوه ميش و برخي نمونههاي كوه بنگستان ميتواند نشانگر كم بودن ميزان انحلال و بستهتر بودن سيستم دياژنزي اين برشها نسبت به نمونههاي كربناتي سازند سروك در يال جنوبي كوه ميش و كوه پيون باشد. تغييرات ايزوتوپ اكسيژن در برابر ايزوتوپ كربن در نهشتههاي آهكي سازند سروك در يال شمالي كوه ميش و كوه بنگستان بيانگر دياژنز در يك سيستم فرياتيك دريايي و در يال جنوبي كوه ميش، كوه منگشت و كوه پيون نشاندهنده تاثير دياژنز جوي در نمونههاي مورد مطالعه است. اختلافات ژيوشيميايي مشاهده شده در مقاطع مورد مطالعه در پهنه ايذه را ميتوان به فعاليت دوباره ساختارهاي پيسنگي مانند گسل هنديجان و بهرگانسر (ايذه) كه باعث تغييراتي در ستبرا، نوع رخسارهها و شرايط دياژنزي حاكم در منطقه شده است، نسبت داد.
چكيده لاتين :
The Sarvak Formation from the Bangestan Group, Late Albian to Cenomanian in age is an important petroleum reservoir in Iran. 5 outcrop sections in the Izeh zone, including the Bangestan Mountain as a type section with 831.5 m thickness, the Mangasht Mountain with 426 m thickness, the Payun Mountain with 480 m thickness, the north flank of Mish Mountain with 252 m thickness and the south flank of Mish Mountain with 348 m thickness were studied geochemically. The major elements (Ca, Mg), trace elements (Sr, Na, Fe, Mn) and carbon and oxygen isotopes studies indicate that the geochemical characteristics of the Sarvak Formation have been changed in the Izeh zone. High amount of Sr/Mn ratio and Sr content normalized to Ca and heaviest oxygen isotope of the Sarvak Formation carbonates in the north flank of Mish Mountain and some of the Bangestan Mountain carbonate samples indicate low amount of solution and closed diagenetic system in these outcrops compare to the Sarvak Formation carbonates in the south flank of Mish and Payun Mountains. The oxygen and carbon isotopes variation illustrate marine pheriatic digenesis in the north flank of Mish and Bangestan Mountains and meteoric diagenesis in the south flank of Mish, Mangasht and Payun Mountains. The geochemical difference, which observed in the studied sections at Izeh zone, could be related to the reactivation of deep seated structures such as the Hendijan and Bahregansar (Izeh) faults, which caused thickness, facies and diagenetic variations in these areas.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 94 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان