نگرش زنان شاغل به آوردن فرزند دوم و عوامل موثر بر آن

چكيده مقدمه: از آن جايي كه باروري پديده اجتماعي است، مشكلات و عوامل متفاوت ومتنوعي وجود دارد كه مي‌توانند آن را تحت تاثير قرار داده و آن را كنترل نمايند. اشتغال زنان از جمله عوامل تاثيرگذار بوده و تمايل زنان به باروري را از لحاظ اجتماعي واقتصادي تحت الشعاع خود قرار مي‌دهد. روش‌ها: اين پژوهش به روش پيمايشي در شهر اصفهان و شهرستان‌هاي كاشان، نجف‌آباد، سميرم و گلپايگان صورت گرفت. اطلاعات مورد نياز از تعداد 610 نمونه شامل زنان ازدواج كرده و شاغل داراي يك فرزند 15-49 ساله از طريق پرسشنامه محقق ساخته جمع‌آوري شد. پايايي پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفا كرونباخ مورد بررسي قرار گرفت. سپس با نرم‌افزارSPSS نسخه 19 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: بيشتر جمعيت مورد بررسي در پايگاه اجتماعي و اقتصادي متوسط و در سنين 20-24 ساله و همسران آنها در سنين 25-29 سال قرار داشتند. تحصيلات افراد شركت كننده در اين مطالعه بيشتر در حد ليسانس و داراي فرزنداني كوچكتر از 4 سال بودند و تعداد فرزند مطلوبشان دو فرزند بوده است. اكثر آنها تمايل به داشتن فرزند دوم بودندو اعتقاد داشتند بهتر است زوجين داراي دو فرزند باشند. تحصيلات، سن زنان، پايگاه اجتماعي و اقتصادي، اعتقادات مذهبي، ترجيح جنسي و رتبه شغلي مادران بر تمايل به داشتن فرزند دوم موثر بود (001/0 > P ) و تنها متغير ترجيح جنسي تاثيري بر تمايل به داشتن فرزند دوم نداشت (193/0=P). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين تحقيق مي‌توان گفت همچنان تمايل به داشتن فرزند دوم در بين زنان شاغل زياد است. مهمترين عاملي كه باعث تمايل و تقاضاي براي داشتن فرزند دوم شده، تنها نبودن فرزند اول بوده است. بيشتر زنان در سنين زير سي سال فرزند اول خود را به دنيا مي‌آورند و تعداد فرزند مطلوب براي اين زنان دو فرزند است.