اومانيسم و حق‌گرايي

Humanism and rightness

اومانيسم شالوده فرهنگ و فلسفه بعد از رنسانس در غرب است كه بر اساس آن، انسان ميزان كليه ارزش‌ها و فضايل از جمله حق و حق‌گرايي است. در طول چند قرن كه انديشه مزبور در شاهرگ‌هاي جوامع غربي جريان دارد تحولاتي اساسي در اين نگرش رخ داده است. اومانيسم علاوه بر شمول بر اصولي چون اختيار و آزادي و فردگرايي انسان، به علت وجود اصل مداراي ديني با هر دين و آييني از توحيدي گرفته تا الحادي قابل جمع است. در تلقي اومانيستي مفاهيم ارزشي تعاريف خاصي پيدا مي‌كنند؛ براي مثال حق و حق‌گرايي با محوريت انسان تعريف مي‌شود كه در مقاله حاضر به نحوي اجمالي به آن پرداخته شده است.

Culture and philosophy in the West is founded on humanism after the renaissance, on the basis of which human is criterion for all values and virtues including right and rightness. Humanism has undergoneserious changesthrough the past centuriesin which it was circulatingin the veins of Western societies. In addition to including principles such as free-will, freedom, and individualism, humanism can match any religions and creeds because of the admitting religioustoleration. From a humanistic point of view, value concepts gain a specific meaning, for instance, right and rightness are interpretedwith respect to man, a point which is briefly dealt with in this paper.