آزمون ارتباط علّي و هم‌انباشتگي ميان درآمد و مخارج دولت: با لحاظ شكست ساختاري

The Long Run Relationship between Government Revenue and Expenditure in Iran:IN THE PRESENCE OF STRUCTURAL BREAKS

در مباحث اقتصاد بخش عمومي ارتباط ميان درآمد و مخارج دولت به‌ويژه براي كشور ايران كه از وجود كسري بودجه رنج مي‌برد، يكي از موضوعات مهم و كليدي محسوب مي‌گردد. به لحاظ نظري در مورد نوع اين ارتباط چهار نحله فكري وجود دارد. هدف اصلي اين مقاله بررسي ارتباط علّي و بلندمدت ميان درآمد و مخارج دولت در ايران طي دوره‌ي زماني 1357-1391 با استفاده از تحليل‌هاي شكست ساختاري مي‌باشد. از آنجايي‌كه در طول دوره‌ي بررسي اقتصاد ايران با چندين شكست ساختاري و تغيير رژيم روبه‌رو بوده است، بنابراين در ابتدا مانايي متغيرهاي الگو با استفاده از آزمون‌هاي ريشه واحد زيوت اندريوز و لي استرازيچكي مورد بررسي قرار مي‌گيرد. نتايج حاصل از آزمون‌هاي ريشه واحد زيوت اندريوز و لي استرازيچكي نشان مي‌دهد كه تمامي متغيرها الگو در سطح نامانا اما تفاضل مرتبه‌ي اول درآمد و مخارج دولت مانا مي‌باشند. سپس با استفاده از آزمون‌هاي هم‌انباشتگي سايكنن لوتكيپل و گريگوري هانسن ارتباط بلندمدت ميان متغيرهاي الگو بررسي مي‌گردد. نتايج حاصل از اين آزمون‌ها مويد وجود ارتباط بلندمدت و علّي يك‌سويه از درآمدهاي دولتي به مخارج دولت در ايران است.

The relationship between revenue and government expenditure is an important subject in public economics especially for Iran country, which is suffering from persistent budget deficits. From point of view of theoretical studies, there are essentially four schools of thought on the direction of causation between government expenditure and revenue. The main purpose of this study is to investigate the Long Run and Causality relationship between government revenue and government expenditure in Iran Country covering data 1987-2011 with using Toda-Yamamoto approach. The Iranian economy has been subject to a multitude of structural changes and regime shifts during the sample period. Thus, time series properties of the data are first analysed by Zivot-Andrews (1992) and Lee–Strazicich (2003,2004) model. the results of the Zivot & Andrews and Lee–Strazicich models indicate that all series under investigation are non-stationary at level. However, it is evident from the results of Zivot & Andrews and Lee–Strazicich tests that revenue and government expenditure are stationary at first difference because null hypotheses of unit roots for all the variables are rejected at 1 percent significance level. Taking into account the resulting endogenously determined structural breaks; the Saikkonen and Luetkephol (2000) and Gregory and Hansen, cointegration approach is then employed to determine the long-run Relationship between Government Expenditure (GE) and Government Revenue (TR). This cointegration technique accommodates potential structural breaks that could undermine the existence of a long-run relationship between Government Expenditure and Government Revenue.