تاثير مخارج بهداشتي بر رشد اقتصادي استان‌هاي كشور

The Effects of Healthcare Expenditure on Economic Growth of Iranian Provinces

دستيابي به رشد اقتصادي مناسب همواره به عنوان يكي از چالش هاي اساسي دولت‌ها و همچنين معياري مناسب براي سنجش عملكرد آنها مي‌باشد تيوري‌هاي اقتصادي بيان‌كننده عوامل مختلف تاثيرگذار بر رشد اقتصادي مي‌باشند كه از مهم‌ترين آنها مي‌توان به نيروي كار، سرمايه فيزيكي و سرمايه انساني اشاره كرد. مطالعات جديد بيانگر تاثير بالاي سرمايه سلامت و مخارج بهداشتي بر رشد اقتصادي است كه با وارد شدن آن به توابع رشد مي‌توان اثرات مستقيم و غيرمستقيم مثبت آن بر سطح بهره‌وري نيروي كار را اندازه گيري نمود. در اين راستا پژوهش حاضر با توجه به اهميت تمامي عوامل و همچنين نقش استفاده از تمامي ظرفيت‌ها در استانها، به شناسايي تاثير مخارج بهداشتي و سرمايه سلامت بر رشد اقتصادي، در استانهاي ايران پرداخته است. مقاله حاضر با استفاده از مدل رشد درون‌زاي رومر با استفاده از تكنيك دادههاي تركيبي يعني تركيب داده‌هاي مقطعي استان‌هاي كشور با سري زماني دوره‌ي 1379-1390 برآورد شده است. متغيرهاي رشد مخارج سلامت خانوار، رشد سرمايه سلامت و رشد هزينه‌هاي آموزشي خانوار در كنار رشد سرمايهگذاري عمراني دولت اثر مثبت بر رشد اقتصادي استانهاي كشور دارد. معنادار بودن ضرايب بيان‌كننده نقش مهم سلامت در رشد اقتصادي استان‌هاي كشور است كه افزايش هزينه‌ها وسطح سلامت استان‌ها مي‌تواند رشد اقتصادي كشور و استانها را بهبود بخشد.

Achieve satisfactory economic growth has been always known as one of the fundamental challenges of governments and also referring to an appropriate instrument for measuring their performance. Economic theories are representative of various factors which have influenced on economic growth. Most significant of these theories are comprised of labour, physical capital and human capital. New surveys indicate the impact of health capital and hygienic health expenditures on economic growth and with entrance in to production functions can measure its direct and indirect positive effects on labour productivity level. For this purpose, present study has determined the effect of health expenditure and health capital on economic growth in Iran’s provinces with regard in importance of entire factors and role of employing most capacities in provinces. Methods: Present article was evaluated by using panel data approach based on Romersʹs endogenous growth model and cross-sectional data collected from 28 Iranʹs provinces during the period of 2000-2011 Findings (results): these variables, household healthcare growth, health capital growth and education expenses growth besides advancement in governmental project investments have positive effect on economic growth of provinces. Conclusion: The significant coefficient represented the important role of health in economic growth of Iranʹs provinces and the increase of costs. In addition to health level of provinces can improve the economic growth of provinces and country.