عوامل موثر بر توانمند سازي پليس آگاهي در كشف خودروهاي مسروقه (تهران - سال ۱۳۸۸)

سرقت خودرو يكي از مهمترين جرايم عليه اموال و مالكيت افراد است كه وقوع آن در اغلب موارد، علاوه بر ايجاد مشكلات عديده مالي و معيشتي براي مالباختگان مي تواند به عنوان ابزار ارتكاب جرايمي ديگر مانند سرقت هاي مسلحانه، آدم ربايي، حمل و نقل مواد مخدر، قاچاق كالا و... مورد استفاده بزهكاران قرار گيرد. مهمترين مصداق اين جرم، سرقت خودرو به صورت عادي است. پليس آگاهي به عنوان متولي مبارزه با جرايم سرقت تلاش مي كند با نگاهي كلي تر به محيط تعاملي و محيط زمينه اي ماموريت هاي محوله، به صورت همه جانبه و نظام مند با رويكرد آينده گرا با تكيه بر رويكردهاي علمي در راستاي توانمندسازي خود در بخش هاي مختلف، بويژه مبارزه با جرايم سرقت خودرو و به منظور افزايش ميزان توفيقات در كشف خودروهاي مسروقه گام بردارد. با توجه به اهميت موضوع، هدف اين نوشتار شناسايي عوامل موثر بر توانمندسازي كارآگاهان پليس آگاهي در كشف خودروهاي مسروقه است كه با استفاده از روش تحقيق توصيفي - پيمايشي و همبستگي نسبت به جمع آوري داده ها از طريق جامعه آماري كارآگاهان پليس آگاهي و كارشناسان رسمي دادگستري از طريق نمونه گيري تصادفي تعداد 150 نفر در تهران بزرگ در سال 1388 انجام شده و با استفاده از ابزار گردآوري اطلاعات مصاحبه و پرسشنامه صورت گرفته است. فرضيه هاي تحقيق در چهار بعد 1- مهارت و تخصص كارآگاهان، 2- دسترسي به ابزارهاي مرتبط با تصميم گيري سخت افزاري در راستاي بهره گيري از فناوري هاي نوين، 3- دسترسي به ابزارهاي مرتبط با تصميم گيري نرم افزاري در راستاي بهره برداري از با نك هاي اطلاعاتي و 4- جريان باز اطلاعات پيرامون تعاملات فرا سازماني، تدوين و مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصل از آزمون فرضيه ها بيانگر آن است كه سطح مهارت كارآگاهان با ضريب 0/375 داراي بيشترين تاثير، بهره برداري از عوامل نرم افزاري با ضريب0/205 و بهره گيري از عوامل سخت افزاري فناوري هاي نوين با ضريب 0/189به ترتيب در رتبه هاي بعدي قرار دارند و تعاملات فراسازماني با ضريب 0/0123 فاقد تاثير معنادار در توانمندسازي پليس آگاهي براي كشف خودروهاي مسروقه هستند. در نهايت به تناسب نتايج حاصله، پيشنهادهايي در سه بخش مديريتي، آموزشي و تخصصي ارايه شده است.